elders zijn lakens altijd witter en zeker als de badkamer vloerverwarming heeft. ik druk mijn neus in het kussen, ruil mezelf met wie hier dag in dag uit voor het raam thee staat te drinken. hij mag mijn huis niet ook leuk vinden, zijn stappen blijven veren, zijn ogen doet hij vaker dicht, er is van alles voorraad zat. het lukt me niet dat vast te houden, 's nachts knaagt hij de boorden van zijn bed. voor hem is zelfs zijn sneeuw veel grijzer en waarom maak ik ook alles stuk?

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2013 | | pagina 57