E co u <u O V© Je kunt wel putten in de aarde vloeken omdat gebeden schaars zijn en schuren als zand, maar beter is het trots te zijn omdat je ergens gebleven bent. Waar je dolend wakker kunt worden uit gemelijk genot, geschaakte dromen, verzakende grenzen. Waar je een vogel van vele lentes herkent als jezelf. Toen ik ontwaakte wist ik haarscherp weer hoe gisteren voor me een meisje huppelend riep: "Een olm is een iep! Een olm is een iep! Een olm is een iep!" Het is hier niet druk, maar kijk: Q) hier loopt niet ieder in zijn eigen ochtend.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2013 | | pagina 58