un
O
0J
C
ro
vo
Deutscher Friedhof
Stil heet hier teder.
Dat hier de hel ooit was,
geen ziel die het gelooft dat zij hier
liggen in dit liefkozend licht,
Aandoenlijker de stenen,
verslagen achterover in het gras
Dat hier de hel ooit was
Of ze het koud heeft de moeder,
de vader als een doffer kropt
Stil heet hier zacht, wind
lijfelijk doorlomend
qj Dat zij hier liggen dromend nu
en niets verstoort,
C zo overweldigend zacht
het speldenkussen nacht
of je ze fluisteren hoort.
