CO schouders zo staan zij daar een honderdtal stilzwijgend op de boot niet aan hun werk te denken. Zij denken aan het bed en aan de vrouw waar zij zojuist nog naast of op hebben gelegen. Er is nog hoop de voetbalpool de loterij een oude oom waarvan iets valt te erven maar de sirene van de zaak blaast ook die droom aan scherven. Morgen denk je morgen is misschien alles anders in een nacht kan veel gebeuren maar er gebeurt niets meer dan een geslachtsdaad een masturbatie of hoogstens nog een droom. Klokslag zes uur met je blote poten op de koude grond van het toilet voor een urinelozing een kopje thee met een beschuit een zoentje op je slapend wijf en hopen maar op morgen. Wim de Vries zolang er nog mensen zijn die de arbeiders op hun tenen laten lopen zijn al die grote plannen over een heilstaat op aarde maar woorden in de lucht als het om hogere lonen gaat zeggen ze: heeft het volk nou nooit genoeg in het beslissende ogenblik over de afbraak van een krottenwijk zoeken de studenten hun bed op om een roes uit te slapen Op hen is geen staat te maken, de salondichters lezen hun werk voor aan de dames met spataderen maar als de revolutie uitbreekt sluiten ze hun gordijnen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2013 | | pagina 56