ARTE POSTALE -
AKADEMIE DER KÜNSTE BERLIN
29 augustus 2013
O*
O» Daar staat hij. In het licht van spotlights. Op de trap in zijn
Akademie der Künste aan de Pariser Platz in Berlijn. De hal van
de Akademie is vol genodigden voor de opening van de ten
toonstelling Arte Postale.
Vanaf het eerste moment is het duidelijk: dit is de grote Klaus
Staeck-Show. Zijn te lange speech doorspekt met grapjes moet
één ding duidelijk maken: Staeck is nog lang niet dood en zijn
kunst springlevend! Er lebe hoch, er lebe hoch!
Een tweede toespraak volgt. Rosa von der Schulenburg, belang
rijk docente aan de academie, pakt flink uit. K.S. weet met zijn
gevatte interrupties de lachers op zijn hand te krijgen. Die
lachers staan opeengepakt op een schuin oplopende vloer. De
evenwichtsorganen maken overuren. Je hebt voortdurend het
gevoel achterover te vallen. De te lange concentratie bij de
voorgelezen teksten laat het letterlijk duizelen. Ik weet me
staande te houden en haal opgelucht adem als applaus de
meester feliciteert.
Word ik nu meegenomen door de euforie van het moment?
Alle aanwezige mail art-kunstenaars mogen op de trap komen
staan voor het maken van een groepsfoto. Ik trap erin. Ga ook
de treden op. Geef K.S. een hand. Daar sta ik samen met tien
tallen andere mannen en vrouwen als discipelen rondom de
leider en een batterij fotografen er tegenover.
In een flits gaat het door mijn hoofd: had ik dit wel moeten
doen? Valt er hierna nog iets te herstellen? Mij retoucheren van
die foto's? Een halve eeuw geleden waren ze hier in deze wijk
daar al meesters in! Maar ik vrees dat de foto's al via internet*
zijn verspreid. Ik kan niet meer ontsnappen. Ach, het zal zo'n
Os
VO
