's avonds laat stroopten ze de boulevard af, 's ochtends zaten ze
ergens op het eindeloze muurtje langs het strand hun sokken
aan te trekken.
Gisteravond, toen hij met Vera in een Indiaas-Mexicaans-Ita-
liaans restaurant een eind verderop zat, zag Victor hoe één van
de negers na een vruchteloze binnendringing van het etablisse
ment wankelde onder de last van zijn meegetorste hoofdtele
foons, en even dreigde te kapseizen of ineen te zakken. Even
werd Victor bevangen door medelijden, maar Vera siste hem
toe dat dit een truc was om sympathie te wekken. Straatverkoop
en bedelarij hadden al sinds de oudheid hun theatrale routines
om omzet te genereren. En inderdaad: schijnbaar kwiek stapte
de jongeman ineens weer het duister in.
En dan nu die Aziaten. Veel minder, maar ze waren er ineens.
Ja, deze zou wel uit Thailand komen. Of de Filippijnen?
Victors botte weigering had geen enkele invloed op haar witte
glimlach. Mooie tanden, zeker, en ze zag er echt niet hulp
behoevend uit. Integendeel. Kwiek, gezond, aantrekkelijk, goed
gevoed; een vitale vettige glans van het zonlicht lag op haar
hygiënisch bijeengebonden knotje.
"Shall I massage you," zei ze monter en met dezelfde hartelijke,
zorgzame glimlach.
"No!" zei Victor bars en keek nu strak langs haar in een grijs
vestje gestoken leest naar de zee. Goddank had hij zijn zonne
bril op, de zon liet verblindend zilver uit het water opwellen.
"It's a good price," zei ze weer, breed glimlachend.
Vera zat als een ijsberg naast Victor, zo zwaar zwijgend dat er
een plaatselijke depressie in het strand leek te ontstaan. Alsof
het zand week, om hen in de boezem van een veilige zwarte
diepte op te nemen.
Ook Victor zei niets meer, bleef zwetend langs de masseuse sta
ren.
Ze bleef hem even hartelijk in zijn brillenglazen kijken, met
dezelfde uitnodigende lach. Maar ineens verstrakte het gave,
oriëntaalse gezicht. De vrouw rees zwijgend op en sjouwde weg
door het zand. Twintig meter verderop zeeg ze neer bij een vol
gend doelwit, een misschien twintigjarig Spaans meisje in een
rode bikini dat haar, nauwelijks opkijkend uit haar boek, ook
snel afwimpelde.
