Hugo sprong op. "Jij moet nu eens een keer goed luisteren,"
sprak hij nadrukkelijk. "Die meid, die Francien - maar in het
vervolg van dit onderhoud zullen we haar naam niet meer ver
melden, integendeel, we noemen haar van nu af De Vlek - nou,
die Vlek gaan we verwijderen uit jouw mentale systeem. Dat
kan niet meteen hier en nu, daar hebben we de middelen niet
voor. Ik stel daarom het volgende voor: deppen die handel. Je
hebt vandaag gezien hoe het werkt. Jij gaat diverse oplosmid
delen en sopjes over De Vlek heen gooien. Op de eerste plaats
alcohol. Je moet een tijdje flink aan de zuip. Daarna is het de
beurt aan goede, ouderwetse seks. Geen soloseks, maar echte.
Ik geef je twee maanden de tijd. Dan is De Vlek verdwenen.
Ausradiert. Goed, wellicht blijft er nog een dun contourtje
zichtbaar, maar dat is dan ook alles."
Raf begon te lachen. Het rood aangelopen kabouterhoofd van
Hugo werkte op zijn lachspieren. Als afronding van zijn aanbe
velingen maakte zijn maat plotseling een salto op het grasveld,
waarbij ongeveer al zijn bezittingen uit zijn wijde broek vielen.
"Daarna," sprak hij dreigend, "ik herhaal, pas nadat De Vlek
verwijderd is, pak je een goed boek, bijvoorbeeld Een zomer in
de provincie van J.L. Carr. Als afsluiting, als finale medicijn.
Want jij bent en blijft natuurlijk een klote-romanticus."
"Ik kan merken dat je nog een paar jaar psychologie gedaan
hebt. Hoeveel kost me dit consult?"
Hugo zuchtte en tikte vervolgens op de wijzerplaat van zijn
horloge.
"Ik begrijp het, een vroegertje. Om drie uur nokken we af, af
gesproken. Maar daar moet iets tegenover staan. Ik kom je mor
gen een uur eerder ophalen. We gaan deze keet in vier dagen
schilderen en daarna zuipen we ons lens."
Toen Raf en Hugo om exact drie uur wegreden, remde Raf al na
enkele meters af. "Papier," mompelde hij. Hij trok een oude
verfbon uit het vakje van het portier en begon te schrijven.
Beste er is een ongelukje gebeurd op de zolderkamer. Er is
een flinke scheut zeepsop op de vloerbedekking terechtge
komen. Ik heb de plek zo goed mogelijk laten drogen en hoop
dat er geen blijvende schade is ontstaan. Groet, Raf. Hij las het
briefje voor, stapte uit en gooide het in de metalen brievenbus
van de Oude Haven, die vooraan in de tuin stond. Op zijn ge
mak slenterde hij terug naar de auto.
