haar was grijs maar vol. Hij was nooit knap geweest met zijn
iets wijkende kin en scherpe neus, maar zijn huid was gaaf en
roze wat hem een frisse, montere uitstraling gaf. Hij rekte zich
uit, gaapte en stond op.
Met zijn hand klopte hij op zijn erectie zoals je een hond
maant te gaan liggen. Seks was iets dat hij zich bijna niet meer
kon herinneren. De eerste jaren van hun huwelijk genoten ze
volop van elkaar, ongeremd. Naarmate een zwangerschap uit
bleef werd het steeds moeilijker voor Ella de daad los te zien
van het vervolg dat niet kwam. Ook al weerde ze hem niet
af, in haar aanraking kon hij de teleurstelling voelen. Hij had
het haar niet meer aan willen doen. Een tijdje had hij een
prostitué bezocht, steeds dezelfde. Seks met de suggestie van
intimiteit. Een schraal gevoel, vooral bij het onvermijdelijke
betalen. Hij had zijn bezoeken gestaakt. Een lichaam heeft geen
boodschap aan bedachte regels, het mechanisme gaat door
zoals bij overledenen waarvan het haar en de nagels gewoon
doorgroeien.
Na haar overlijden had hij niets veranderd in de flat, toch was
het anders, leeg. Elke week kocht hij bloemen voor haar vazen.
Hyacinten deze week, het hele huis geurde. Bloemen vielen uit,
blad verkleurde, het water begon te stinken. Alles gaat voorbij.
Zoals ook de heerlijke momenten die het lezen van een boek
hem verschafte, onherroepelijk kwam de laatste bladzijde en
hield de verbeelde wereld op waarin hij zich zo comfortabel
had genesteld.
In de badkamer opende hij weifelend het rechter deurtje van de
driedelige spiegelkast. Natuurlijk stonden ze er nog. Duizend
pillen in een rozerode pot. Zoveel pillen slikt een mens on
mogelijk in een keer weg. Het advies was de capsules open te
breken en het poeder te vermengen met vla of appelmoes. Zo
ver was het nog niet.
Hij klapte het deurtje dicht. Hij ontbeet met thee en twee be
schuiten, één met kaas en één met suiker, zoals gewoonlijk.
Voor zich uit starend kauwde hij alles weg.
Iets over negenen stapte hij uit de bus voor het terrein van
'Duinweg Uitvaarten'. Twaalf minuten te laat; gezien het weer
viel de vertraging mee. Het complex leek, zo witbestoven, op