vervolgens moest aankleden met een rokje en een blouse. Niets was Meindert vreemd. Hij deed zijn werk, stelde geen vragen. Op drie tilden Koning en Kurt de man in de kist. Koning zou dit werk nog jaren kunnen doen. De oude baas hield soms mensen na hun pensionering aan, maar bij deze nieuwe direc teur was daar geen sprake van; een tijd van komen en een tijd van gaan was zijn mening. Koning had er vrede mee. Als hij eraan dacht voelde hij een vreemd soort druk op de aderen van zijn benen en buik. Nog vier werkdagen. Hij schoof een kus sentje onder het hoofd van de man, bij sterrenkijkers keek je recht in de neusgaten, geen fraai gezicht. Koning controleerde het geheel. Hij stapte achteruit zette een hand in zijn zij. Tevreden. 55773 kon door. Over een dag of vijf de oven in. Alles wat zou resteren was een kleine hoeveelheid as. Tijdens de lunch rolde Kurt een mandarijntje naar hem toe. Hij kon het wel vinden met Kurt, ondanks kleine irritaties en hun verschillende karakters. Van de zomer waren er wat opge schoten jongens het terrein op komen lopen. Achter de koffie kamers hadden ze een voorraad bier gevonden. Een inferieur buitenlands merk omdat de klanten, als ze al om bier vroegen, het in een glas geserveerd kregen. Anderhalf glas uit één flesje. Tel uit je winst. Door hun geschreeuw en het stuksmijten van leeggedronken flesjes hadden ze de aandacht van de koffie dames en van Kurt op zich gevestigd. Lacherig en lawaaiig renden ze weg. Kurt en de dames hadden het nakijken. Kurt had nog geroepen: "Dat was geen bier, klootzakken! Lijkenpis! Bewaren we voor de wetenschap!" Om half vijf, bij het verlaten van het terrein zag Koning twee bruine, schuimende plekken met brokken in het gras. Hij had zachtjes gelachen. De volgende dag had hij Kurt gecomplimen teerd; die kwamen niet meer terug. Nummer 55774 werd op een brancard binnen gereden. De chauffeurs waren narrig vanwege de slecht begaanbare wegen. Vrouw, achtennegentig. Hij trok het blauwe zeil open. De ge stalte in het laken had de grootte van een kind. Hij scheurde haar nummer af, legde de papieren klaar. Terwijl hij wachtte op

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2014 | | pagina 17