0J 0J GK de zee weet van verbanning breekt elke dag een bleke strook van het land golfbrekers verkennen paden naar hamerende kragen die een smal spoor volledig verdrinken dammen verzinken gebroken in wit bruisend tij ruggengraat van wrakhout nat gesleten door zout en schelpen aangevreten een offertafel zwarte stenen aan genade van zon overgelaten een opgebroken graf in een schraag aarde geplaatst waar de golf met een klap overslaat stammen ademen naar water C het opzuigen en neerdalen van sluierende gewaden van zonsopgang tot zonsondergang vormen silhouetten ^3 van palen de sterke arm groeiend in een zilveren vang •mm branding stort een ver verlangen over strand waar meeuwen zweven boven toppen van beweging het licht heeft mijn ogen geopend wakker ben ik staan gebleven onder de lichte druk van zand stromend aan de wind geregen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2014 | | pagina 21