door - zoals we nu wel weten - een nogal dun muurtje ge
scheiden van de kamer waar het drama had plaats gevonden.
Misschien hadden ze ons iets te zeggen, iets toe te voegen - één
of ander nieuw element. Maar ik zal niet voor je verhullen dat
de voornaamste drijfveer voor mijn daad een bepaalde nieuws
gierigheid was - een ongezonde of cynische nieuwsgierigheid,
net wat je wilt - ik had zin dat 'engelachtige schepsel' nader te
bekijken wier gilletjes en gezucht zo'n dramatisch gevolg had
den gehad. Kortom, ik klopte op de deur. Er kwam geen ant
woord. Ik zei bij mezelf dat de medeplichtige ongetwijfeld nog
in haar armen lag en ik maakte me een voorstelling van die
twee smoorverliefde wezens onder de dekens. Ik haalde mijn
schouders op en stond op het punt de trap af te gaan toen de
hospita, nadat ze een paar keer had geklopt en "Miss Jones!
Miss Jones!" had geroepen, haar sleutelbos pakte en de deur
open maakte. Ik hoorde een gil en met ontdaan gezicht rende
de hospita de kamer uit. Ik ging naar binnen en trok de gor
dijnen open. Eén blik op het bed en ik begreep al dat de jonge
student zich totaal had vergist in de aard van het gekreun,
gespring en gezucht dat door de muur heen tot hem was ge
komen en hem tot zijn wanhoopsdaad had gedreven. Ik zag op
het kussen een blond hoofd en een gezicht dat zo lieflijk en zo
mooi was dat al het lijden en alle sporen van vergiftiging door
middel van arsenicum daar geen enkele afbreuk aan konden
doen. Het meisje was al verschillende uren dood en haar
doodsangst moest zeker langdurig en hevig zijn geweest. Op de
tafel lag een brief die geen enkele twijfel liet bestaan over de
motieven voor haar zelfmoord. Het was overduidelijk een
schrijnend geval van eenzaamheid en van totale levensmoe
heid.
Dokter Ray zweeg en keek me vriendelijk aan. Van veront
waardiging zat ik rechtop in mijn leunstoel en versteend bleef
ik zo zitten, met een ingehouden protest op m'n lippen.
- Ja, de muur, mompelde de geneesheer dromerig. Het is een
onderwerp dat belangstelling verdient en je vindt er een heel
goede titel in voor je kerstverhaal, want in de harten van de
mensen breekt nu weer de tijd aan van het mysterie.
