Menigeen die het woord Drente hoort, schijnt aan goede fiets
paden en aan de hei te denken. Die goede fietspaden zijn er in
derdaad. Er is ook nog hei. Misschien niet zo veel meer als in de
tijd toen C.S Adama van Scheltema (1877-1924) in 'De Keuter
boer' over vader pappe en moeder mamme en het kindje op
het houten paardje dichtte, want de wereld verandert, is altijd
aan het veranderen. In bovengenoemd gedicht eindigt elke
strofe nog met: Maar daarboven was de hemel, En betiee was 't
dunne koren, En daar verder was de heide - En nog verder was de
wereld! Een tijd later wijst Leo Vroman (1915-2014) erop dat het
met die wereld toch iets anders geworden is. In zijn gedicht
'Een goed plan' uit 1968 schrijft hij: kijk op de heide staat geen
kerel en daarnaast geen vrouw geen kind. Op de grond is alles
wereld en daarboven alles wind.
Tja, rondom het gezinnetje van de keuterboer was er eerst het
korenveld, een eind verder de heide en 'nog verder' was er pas
de wereld en na de Tweede Wereldoorlog is in steeds sneller
tempo 'alles wereld' geworden. Inderdaad, de keuterboer is
boer geworden, is hoofd van een groot bedrijf geworden of is
weggesaneerd, maar in beide gevallen staan ze nu midden in de
wereld. Door de toenemende mobiliteit van de mensen en door
steeds vlottere communicatiemiddelen is de wereld overal. Veel
streken hebben daarbij hun typische eigen gebruiken verloren,
zij onderscheiden zich steeds minder van elkaar. Veel van wat
eens gewoonte was, een streekgebruik, een traditie, raakte in
onbruik, ging verloren. Vandaar de clubs, verenigingen, stich
tingen die zich bezighouden met het handhaven of in ere her
stellen van wat verloren dreigt te gaan. Ook de streektaal.
In de gedichten in deze rubriek zal de lezer weinig of niets
Drents' aantreffen. De dichters hadden ook in Zuid-Holland,
in Limburg of op Texel kunnen wonen en zouden dan dezelfde
gedichten hebben kunnen schrijven. Dat kan men althans ver
moeden. Misschien dat in een grote stad of tussen de heuvels
of op een eiland de inspiratiebron of het onderwerp (soms) an
ders is, maar de stijl van schrijven en het thema zullen ver
moedelijk weinig afwijken van wat ze nu schrijven. Of is dit
toch wel erg kort door de bocht? Valt er heus nog wel meer dan
je zou denken aan Drents te ontdekken? Aan de lezer de taak
het avontuur aan te gaan met de gedichten en ontdekkingen te
doen.
