liggen. Ze vertelde dat ze negentien was en hij moest bekennen
dat hij twee jaar jonger was, maar dat deed hij niet. ''Achttien/'
loog hij. Zij nam zonder omhaal het initiatief voor de eerste
kus. Egbert had weinig ervaring en smolt ter plekke weg. Op
het laatst duwde het meisje zelfs zijn hand tussen haar borsten.
Hij wist eigenlijk niet wat hij moest doen. Op goed geluk
kneedde hij maar wat, trok aan de harde tepeltjes en verbaasde
zich over wat hem overkwam.
Toen ze de volgende dag op een afgesproken tijdstip aan kwa
men fietsen, troffen ze behalve Lotte en Wendy een heel gezel
schap aan. Om de meisjes heen hing een groep jongens van
hun leeftijd. En een eindje verder stonden op het fietspad vier
of vijf brommers dreigend uitgestald. Ze stapten af en beseften
dat ze dubbel in het nadeel waren. De onbekende jongens wa
ren met hun zessen en konden bovendien met hun brommers
de show stelen. Een magere knul met een vetkuif boog zich
over Lotte heen. Egbert voelde hoe jaloezie zijn maag uitholde.
Iemand startte zijn brommer en liet hem langdurig stationair
lopen.
"Het lijkt wel of die meiden honing aan hun reet hebben," riep
een jongen. De opmerking was duidelijk voor hen bedoeld,
maar Egbert en Ruben reageerden niet. Ze hadden geen zin in
een pak slaag. Ze gingen er echter niet vandoor, maar lieten
zich op enige afstand in het gras vallen. Na een tijdje kwam
Lotte naar Egbert toe en zoende hem nadrukkelijk. Toen was de
aardigheid er voor de jongens af. Met veel geraas en onder het
uiten van gruwelijke bedreigingen vertrokken ze. Toen ze uit
het zicht verdwenen waren, liet Lotte zich boven op Egbert val
len. Na een eeuwigheid kwam hij duizelig overeind en zag tot
zijn verbazing dat Ruben en Wendy verveeld om zich heen
staarden. Het leek erop dat ze elkaar niet aangeraakt hadden.
Voortaan spraken ze iedere dag 's morgens en 's middags af. Op
doordeweekse avonden mochten de zusjes de deur niet uit. De
tante bij wie ze logeerden, was daar onverbiddelijk in. Ze had
het idee dat de meiden overdag geen gevaar liepen, maar 's
avonds zouden de voor de hand liggende verleidingen mis
schien te groot worden. Egbert en Ruben vonden de meisjes-
loze avonden al gauw een prettige afwisseling. Zij vermaakten
zich meestal op het terrasje van een populaire snackbar in hun