Nog hoor ik op je enkelspoor de treinen aangrommen, diesels van het Hogeland, en bij vertrek in barse bulderstand je onbeladen stilte uit verdwijnen. Nog zie ik kanten van een dak, kozijnen, boomtakken, meeuwen, hemelsblauw omrand; de wagen aan de snelle vaderhand laat met je stoep mijn blote knietjes deinen. jij zag me levenslang komen en gaan; ik zekerde me aan je oudheidsgaven: met potscherf, pijpenkop, familiegraven dacht ik ons veilig achter deltadijken. Hoe zullen wij je houdbaarheid herijken voor erfgoed, overleven, voortbestaan - 2016

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 99