Dat woord dat nooit opdoemt in je taal van vragen doorzongen, dat woord dat bezwijkt, dat in de uitstoot van je stem bevriest, jawel, als een uitademen van fluiten verdampt tegen een lucht van glas, kijk het toch aan, raak het aan! Kijk het nu aan! Kijk het aan, volstrekt woordeloos, zonder stem, zonder weerklank of spraak, exact, kijk hoe het in muren van glas verliefdheid van water krast!

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2017 | | pagina 59