seling zo ergert, dat ik zo'n type graag de kop in zou slaan. Die ergernis gaat altijd weer over, op mooie zomeravonden sneller dan op koude kutavonden in januari, maar de mensen zouden eens wat meer uit eikaars droomwerelden moeten blijven. Gisteren was ik op het gemeentehuis. Ik moest mijn rijbewijs verlengen. Al jaren heb ik geen auto meer en even heb ik getwijfeld of ik het niet zou laten verlopen. Ik heb in de af gelopen vijf jaar maar één keer achter het stuur gezeten en ben inmiddels erger dan een zondagsrijder. Toch heb ik het uit eindelijk wel verlengd. Ik wil de mogelijkheid houden om, bij voorbeeld in Griekenland, indien nodig een auto te kunnen huren. Indien nodig is als je door gebrekkig openbaar vervoer onzinnig lang onderweg bent, iets wat ook voor sommige plaatsen in Nederland geldt. Probeer maar eens binnen een menselijke tijd van Dordrecht naar Den Briel te komen. In Griekenland rijden ze allemaal even slecht, dus daar val ik als ongeoefend chauffeur niet op. Tussen de bedrijven door heb ik een ondersteuningsverklaring getekend, en door een ambte naar laten stempelen, voor de Piratenpartij, die wil meedoen aan de verkiezingen. Ik stem niet op die partij en ik zie geen heil in zo'n groepering, hoe ludiek die ook lijkt, maar ik vind wel dat die jongens en meisjes een kans moeten krijgen om mee te doen. Voor een rechts stuk onfatsoen als Jan Roos, een loze praatjesmaker als Jan Dijkgraaf of een griezelposeur als Thierry Baudet zou ik nooit tekenen, maar die Piratenpartij doet mij denken aan de tijd dat ik Kabouter was, aan de tijd van de Oranje Vrijstaat, na Provo, toen ik nog een ontoere keningsvatbare puber was en hopeloos verliefd op een Engels meisje dat Susan heette. Susan! Ze was een buurmeisje van mijn Engelse oom en tante. Een tijdlang schreven we elkaar. Ik vol hartstocht. Aan haar kant stonden een katholieke opvoeding en een leeftijdsverschil van vier jaar in de weg. Ook lag die zee ertussen. Als ik in Engeland logeerde, liepen we hand in hand. Dat was het wel. Na een paar jaar kreeg ze een vriendje waarmee ze al snel trouwde. Ik ben altijd aan haar blijven denken. Dat weet je, ik heb je over haar verteld en je hebt de foto's gezien van haar enige bezoek aan Dordrecht, in 1969. Een lief tienermeisje in

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2017 | | pagina 62