SAINT AMOUR
OJ
<3
Q>
(3
O
De Ierse zwerfmonnik Amour, altijd onderweg en steeds ver
blijvend op eenzame plaatsen, bracht zijn laatste dagen door in
de heuvels van de Jura, waar in het gelijknamige Franse depar
tement het stadje Saint Amour haar naam misschien aan die
heilige ontleent.
Ik lunchte er in restaurant Café Francais. Het Belle Epoque
interieur had me doen besluiten er binnen te gaan. De maaltijd
zou een omweg waard zijn geweest. Het office de tourisme in
het kleine centrum ging om twee uur open. Ik informeerde er
naar auteur Léon Werth. Op het gezicht van de baliemede
werkster verscheen een groot vraagteken. Léon Werth? Een
schrijver? Ze had nooit van hem gehoord, laat staan dat ze wist
waar de man gewoond had. Toch vond ik er dankzij een folder
met plattegrond van de stad een Rue Léon Werth. Ik bedankte
de vakantiekracht, die vond dat zij mij meer dank verschuldigd
was dan ik haar.
De Franse schrijver Léon Werth woonde in Parijs. In juni 1940
sloeg hij op de vlucht voor de naderende Duitsers. Het zou hem
door omwegen en oponthoud wegens gebrek aan benzine 33
dagen per auto kosten om zijn buitenhuis in de heuvels buiten
Saint Amour te bereiken. Ik kan nauwelijks over het boek pra
ten zonder weer de dramatische beelden te zien uit Jeux interdits
van René Clément. Die onvergetelijke film uit 1952 met de
aandoenlijke Paulette en Michel, die menige leerling van een
middelbare school bij vertoning in de klas een brok in de keel
bezorgden; óók bij de jongens die zichzelf met grapjes of stoere
taal lucht trachtten te geven. Beelden van de chaos in de vast
gelopen files op de wegen en de paniek onder de vluchtende
Fransen op fietsen, paard-en-wagens, auto's of te voet met hun
