Corsendonk, en Gust mij
vroeg bij te dragen aan dat
boek en een toespraak te hou
den.
In vriendschappen doe je iets
voor elkaar. Een uitwisseling
die een haast zakelijk aspect
aan de vriendschap kan geven,
zij het vanuit een ander ge
voel. Van begin 1998 tot 2008
schreef ik op het gebied van
sciencefiction en fantasy vele
recensies en korte essays voor Gust van Brussel
Vlabin-VBC, het Vlaams Biblio- (bron: schrijversgewijs.be)
grafisch Informatiecentrum dat
in 1994 was opgericht en de bibliotheeksector in Vlaanderen
ondersteunde met de tijdschriften De Leeswolf (voorheen Lees-
idee) en De LeesWelp, en de catalogus van Bibnet. Een beetje als
NBD-Biblion in Nederland. Dat gaf mij een heel klein beetje
de uitstraling van autoriteit. Bovendien was ik die Nederlander
die een artikel over hem had geschreven, en daarin had uitge
sproken dat ik nog een uitgebreider beeld van Van Bmssel wilde
geven. Ik was de beste kandidaat voor zijn biograaf.
En toen moesten we elkaar wel lijfelijk ontmoeten. In de voor
bereiding had ik ergens in mei of juni een bespreking met zijn
dochter Monique, en die vond het maar vreemd dat er een man
van haar eigen leeftijd kwam opdagen, die bovendien haar
vader nog nooit had ontmoet. Na die bespreking bracht ze me
naar de villa, waar ik Gust voor het eerst de hand schudde en
we in gezelschap van anderen thee dronken. Het voelde zeer
onwennig en maakte me, een man van negenenveertig, weer
een verlegen jongen.
Het duurde lang voordat de precieze datum voor de huldiging
werd bepaald. Ergens in het najaar. Ik kon niet wachten met
het reserveren van een vakantie, en in augustus ging ik met
mijn vrouw en twee dochtertjes naar een camping bij Delfzijl.
En natuurlijk werd er een datum gekozen precies in die periode,
toen de afstand naar Oud Turnhout was verdubbeld. Ik reed op
vrijdag naar Utrecht en overnachtte daar, in het huis waar mijn
toespraak was geschreven, evenals 'Het labyrint van Gust Van
Brussel, een dooltocht naar een mooiere wereld', het essay dat
van Gust Van Brussel, veelzijdig auteur (de Graal, 2004) een boek
maakte, want naast de bijdragen van Hugo Schiltz, Gaston
Durnez, Willy Copmans en enkele gedichten van Gust zelf,
vormde dat essay met 74 bladzijden de helft van dat boek. Op
zaterdag naar Oud Turnhout voor de feestelijkheden. Een leuk
stadhuis, gevuld met mooie toespraken. Die van mij zou typisch
Nederlands zijn, hecht gestructureerd. Daarna een oude brou
werij, met zalen en een ruime tuin. Het was zonnig. Ik zat aan
de eretafel tussen Hugo Schiltz, Vlaams minister van staat, en
de Vlaamse schrijver Willy Copmans. We kregen een speciaal,
mooi in leer gebonden exemplaar van het huldeboek. Er staat
mij weinig bij van het gesprek dat wij voerden. Wel leerde ik
dat Vlaamse politici als maecenas Vlaamse schrijvers onder hun
hoede namen en die dan ergens bij een ministerie of andere
instelling een baantje bezorgden waar ze niet zoveel hoefden
te doen. Die had die, en o ja, die was door die daar neergezet.
Blijkbaar was Gust een van de schrijvers van Hugo Schiltz, net
als Henry-Floris Jespers. Daarna opnieuw overnachten in Utrecht
en op zondag weer terug naar mijn gezin bij Delfzijl, voor de
rest van mijn zomervakantie.
Ik denk dat ik in ogen van velen de Nederlander van Gust
werd. En dat was ook zo. Bij alle officiële gelegenheden werd ik
uitgenodigd en werd mij gevraagd een toespraak te houden.
De toespraken, essays en recensies werden geschreven in dat
huis in Holland, maar er was een tweede huis bij gekomen, een
huis in Noord Holland, in Amsterdam. In Oud Turnhout kwam
Gust in contact met Johan van Nijlen, die de kleine, persoon
lijke uitgeverij De Graal had, waar vanaf 2001 het merendeel
van Gust's boeken verschenen. De dochter van Johan van Nijlen
was getrouwd met de Nederlander Ton Meurs, die in 2004
zijn debuutroman Aan de Lange Weg bij De Graal publiceerde.
Via Johan van Nijlen leerden Gust en Ton elkaar kennen en
de als Meurs A.M. publicerende Nederlander kreeg een grote
bewondering voor het werk van Gust. Hij zorgde er voor dat
van Gust's roman De cyclamenmanin 2010 bij De Graal ver
schenen, in 2013 een mooi uitgevoerde tweede, herziene druk
werd gepubliceerd door de Nederlandse uitgeverij Booklight.
In 2014 volgde bij dezelfde uitgeverij de door Ton Meurs en
