Er komen ansichtkaarten.
if?3!? dieJan Sinterklaas met gouden pailletten erop, of die v*
Mickey Mouse met oren van velours, het katje dat een
draagt, een emmer melk optilt en een piepend geluid maakt
ik op zijn buik druk. En dan, de dame met haar ondeugende
blik die knipoogt als ik mijn hoofd beweeg
Op alle kaarten wordt mij beterschap gewenst, gaat het ove,
verkoudheid en schoolwerk. Wordt er gehoopt dat ik een on
passende en goede leerling ben. p*
Geen woord over het gemis, de afstanden, de golven.
J— mama heeft niet de woorden, niet de zinnen van
hen die erin slagen zich op één blaadje geheel bloot te geven.
Op het voordek sta ik te luisteren.
We varen op een smalle kronkelende rivier en je kunt onmoge-
ïjk zien of er voor ons een boot zal dpduiken. Mijn vader laat
tehzïie,epfSt°eter *?inken' ik luister - Niemand antwoordt, ik
gebaar dat we verder kunnen.
Op de plek waar ik sta, op een afstandje van het hart van het
ai 'Sge van de schokkende motor wat gedempter
if!!0' ^iSter lk naar de wtad' de v°Sels' het wat« dat
tegen de kades slaat, het gefluit van de mensen op de oever
De vissers steken hun vuisten naar ons op
De voorsteven snijdt door het water, dat langs de zijden van
het schip glijdt en achter het schip schuimend en borrelend
worden°mt 6nS Weer het rastlSe domein van de vissen te
Ik observeer de waterhoentjes, de holen van de muskusratten
e rivier is modderig, we moeten niet vastlopen, in het midden
van de rivier blijven.
Soms praat mama met haar handen, elk gebaar heeft een bete
kenis, een code alleen voor hen beiden.
Wanneer we op een dmk risicovol stuk varen met grote golven
,m,ama dekoffer met de belangrijke papieren klaar, het
Nederlandse, Franse en Belgische geld en wat kleren voor het
In het vooronder, waar de aardappelen worden bewaard en de
oude kleren worden opgeslagen, heb ik met mijn nicht, die
haar vakantie bij ons kwam doorbrengen, van oude lappen een
toneelkamertje gemaakt. De oude kleren gebruikten we voor
onze kostuums.
Het hokje is zo klein dat een driehoekig bed alleen al de helft
van de ruimte inneemt.
Toen mijn ouders pas getrouwd waren, sliepen ze daar m die
geometrische vorm.
De moeder en oma van papa konden pas aan de wal gaan toen
mijn opa klaar was met de bouw van hun huis.
Een huis met echte slaapkamers, kamers met kledingkasten en
nachtkastjes. Een huis met een badkamer, warm water, een zit
bad waar mijn grootmoeder nooit een punt van haar voet m
zal zetten omdat zij liever de gootsteen gebuikt. Een huis met
echte porseleinen toiletten, een volledig ingerichte keuken, een
garderobe, een woonvertrek met fauteuils, wandkastjes, een
grote tafel, en een televisiemeubel, een tv, een grote kelder en
een werkplaats, een plaatsje met betontegels, grote grindpaden,
een tuin vol met groeten en wat bloemen, een kippenhok, kal
koenen, eenden, ganzen, honden, katten, vaste grond onder je
voeten, een huis aan een kanaal om de boten voorbij te zien
varen.
's Zomers is het metaal onder je blote voeten gloeiend heet,
's winters is het glad door de regen en de vorst. Dan dragen we
rubberschoenen.
De sluisdeuren opendraaien, de luiken optillen, het schip was
sen: voor mij is het vakantiespel.
Als de kanaaloever tussen twee sluizen maar kort is om te lopen
of te fietsen, doen we wie het eerst bij de volgende sluis is, de
boot, ik of de hond.
Wanneer het regent, vangen we het regenwater op om te was
sen. Kostbaar water verspil je niet.
Als de kleur van het kanaal het toelaat, nemen we allemaal een
gcV3.1 Qclt
