Bij de gelijknamige video van Julie Gautier
Zoals ik stilsta
in duur en gedachte
SS 'n een regen zonder einde.
Zo kijkt niemand
4) het stervende kind in de ogen.
V Zoals ik beweeg
O*
<4
4J
in de zachte heilkracht
van water.
Zo baant niemand zich een weg
naar stilte en muziek.
Zoals ik beweeg
het lichaam allengs slingerend
naar woord en mededogen.
Zo danst niemand
de dans van de aarde.
Want niets is zo onuitputtelijk
als het geheim van water.
O Niets is zo onuitputtelijk
O als de geboorte
van het eigen lichaam.
Er was je ongewone droefheid
die als een winterslaap
zonder woorden was.
Je dromen die van verwondering
omkwamen als voetstappen
in de dwaalslaap van de stad.
Je dromen waarin ik
misschien wel een nabestaande
van het noodlot was.
Er was je lenigheid,
je opperste vreugde.
In kamers vol oud fluweel
als in een oude, zeer oude droom
Er was de wijze waarop ik je liefhad,
peilloos en ondoorgrondelijk zweeg
als chinees porselein dat
met de jaren brozer werd en mooier.
En ach, hoe dit te beleven
zonder weerga was.
