Hl) IS GROTER GEWORDEN DAN IK 01 U) f Ik begin harder te fietsen en voel de wind op mijn huid en door 01 mijn haar gaan. Het geluid van de auto's klinkt steeds zachter. V Wanneer ik door deze kleine straat in Tabriz rijd, heb ik het ge- 2 voel dat de kleur van de hemel verandert. Ook de lucht proeft anders. Het is alsof ik in een andere wereld ben. 1^ Deze straat ken ik heel goed, Het is de straat waarin ik ben op- Q) gegroeid. Nu, wonen hier vooral oude mensen. Wanneer ik hen zie, ga ik langzamer fietsen om het feit dat ik nog zo jong en sterk ben niet te benadrukken. De meeste huizen die hier staan ademen nog de sfeer van mijn jeugd. Ze hebben een grote tuin omgrensd door een lage muur. O De grote ramen van de huizen hebben witte gordijnen, in een staart bij elkaar gebonden met een lint van kant, als de lange haren van een meisje. Tijdens dit uur ruik je de kruiden en het garen van rijst. De geur van mijn kindertijd. Wanneer ik in deze straat fiets heb ik het gevoel dat ik met elke trap een paar jaar terug in de tijd ga en de wereld alsmaar kleiner wordt. Ik zie hem. Het gevoel van herkenning is als bij het weerzien van mijn eer ste lerares van de kleuterschool, mijn eerste liefde, of het zin gen van het eerste liedje dat ik leerde. Staand tussen de lemen muren kijkt hij trots naar mij. Ik stop vlakbij de muur en laat mijn fiets tegen de muur aanleunen. Ik verplaats de schouderband van mijn tas zodat deze op mijn buik komt te liggen en trek de veldfles uit mijn tas. Om er ze ker van te zijn dat de fiets stevig staat en niet zal vallen, duw ik er een aantal keer tegen. In een hand heb ik mijn veldfles en met de andere houd ik het zadel van mijn fiets vast. Ik ga op mijn zadel staan en leg mijn kin op de muur, die nu een beetje lager is dan ik. Dan zie ik hem, hij straalt. Hier is een bosmeer, ik sta bij het eenzame, afgesloten water, een boom, zijn takken uitgespreid, geeft schaduw, koelte in ruime mate. In jouw halfduister, o meer, bescherm je me niet, dat weet ik wel. De dode bladeren vallen op je neer, langdurig zwijgen overal.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2019 | | pagina 12