LICHT EN LOMMER
i
Interview met K. Schippers over aspecten van zijn proza
C Het oeuvre van K. Schippers (pseudoniem van Gerard Stigter,
O Amsterdam 1936) telt meer dan vijftig titels: gedichtenbundels,
verhalen, essays en romans. Museo Sentimental (1989), een ver-
(g zameling verhalen en beschouwingen, werd gelauwerd met de
J. Greshoffprijs, in 1996 werd hem de P.C. Hooftprijs toegekend
en voor de roman Waar was je nou (2005) kreeg hij de Libris
Literatuurprijs.
IQ Belangrijk zijn ook, naast uiteraard zijn proza en poëzie, de do
g cumentaire Holland Dada (1974), de uitgave van Nieuwe Woord-
4) beeldingen. De gedichten van Theo Van Doesburg (1975) en het
verslag van zijn queeste naar een legendarische vrouw: De bruid
van Marcel Duchamp (2010).
Dat je jeugd je leven bepaalt is een overtuiging die, zo blijkt uit
het interview, ook door Schippers onderschreven wordt. Hij
was nog jeugdig toen de Nederlandse literatuur een moment
suprème beleefde: in het najaar 1958 presenteerden Gerard Bron,
Hendrik Jan Marsman, Gerard Stigter en F. Jacobsen het eerste
nummer van Barbarber. De eerste drie genoemden die respec
tievelijk de schuilnaam G. Brands, J. Bernlef en K. Schippers
aannamen, hebben het tijdschrift geleid tot het in 1971 werd
opgeheven.
Barbarber poogde op een directe, niet-metaforische manier met
de werkelijkheid om te gaan en die te registreren 'zonder om
haal van woorden'. De wereld werd gezien als tekst - vanaf
1964 was het blad ondertiteld 'tijdschrift voor teksten' - en
teksten lagen, ook letterlijk, voor het rapen. Barbarber kan ook
gelezen en gezien worden als een bloemlezing van readymades
en absurdistische teksten. Met dada-dank aan Marcel Duchamp
|fy^ en Man Ray.
Nog steeds roept de naam Schippers Barbarber op en vice versa.
