beeld van het bestaan. Het is helemaal niet nodig dat je dat ook
nog op een meer geijkte manier doet, of als politiek statement.
Dat moeten anderen maar doen - het veroudert ook zo vlug.
Het komt en passant toch wel bij mij voor. Ik denk aan de ver
halen die in Tot in de verste hoeken staan. Het eerste verhaal
speelt zich af in Aix-en-Provence. Het gaat over de in september
'39 gevluchte Duitsers die meteen in een kamp werden gestopt
toen de oorlog echt uitbrak. Een ander verhaal gaat over de
bevrijding en wat er gebeurde toen een vrouw kaal werd ge
schoren of een hakenkruis op haar hoofd werd geschilderd.
de wereldleraren
ze spreken tot ons
met dwingende stem
wees jezelf
leef in het heden
maar hoe ik ook mijn best doe
ik blijf afgeleid
steeds meander ik uit
nu eens raak ik verstrikt in de octopusarmen van
een onuitroeibaar vroeger
dan weer dobber ik de woeste zee op van
een oeverloze toekomst
(O
TT
het nu: een ster in het glas
die naar alle kanten voortbreekt
het ik: een pelgrimage naar vele steden
waar niemand ooit arriveert
g; laat anderen zoeken
GJ ik begin er niet meer aan
en verspreid mij in vrede
Noten
1. In: Hans Renders: Barbarber 1958-1971, p. 5.
G. Bron, H.|. Marsman en G. Stigter waren jeugdvrienden en zaten op
dezelfde school.
2. Met dank aan René Huyghe: Dialogue avec Ie visible.
3. K. Schippers: Eb (1992), p. 132.
4. Die ervaring en wat er in de oorlog aan vooraf ging heeft Schippers
gememoreerd in De bevrijding van het Stedelijk, een kinderboek
geïllustreerd door Daan Remmerts de Vries (2015).
Aangehaalde werken
Eerste indrukken. De memoires van een driejarige (roman) - 1979
Het witte schoolbord (novelle) - 1989
Stil maar (verhalen en beschouwingen) - 2007
De hoedenwinkel (roman) - 2008
Tot in de verste hoeken (verhalen) - 2016
%Si
I/)
Q> naar de smetteloze kern
