E oo vo o\ c Ver-/hertaling Jos Geusens, Jos Bamps Wat mik daste heimwee (m'n ziel aon e zaeil) nee bèèter koens veele, ziehn, snuive dan èn berke, de veet kriskras aone kant vanne bêm. Ze spieggele hin glinsterend naokse stamme, sjaerep wèi het vallend leech, wit hinnen angs. Of denne, hêi, zand de zeetsmodderige gèèr nao rèège dèè dampend opkimp tot duur de zoen opgestuuëk. Twie kraeie wappere noeg tieëge brêi wolkeloch, zwart wèi vodde, 'ne zwaerm èèksters "q wiehmelt/n gespikkelde hawvraw Qg oppe gang nao slaopplaots. Ze kuuëme haeim. Hèij aach lègge vèè aos èn 't mos. OJ VO Wat maakt heimwee (slaafse ziel, Slavische anima) tastbaarder, zichtbaarder snuifbaarder dan berken, de voeten kriskras in ondiep moeras. Ze spiegelen hun glimmend naakte stammen, scherp is het vallend licht, wit hun angst. Of dennen, heide, zand, de zoetmorsige geur na regen die dampend opstijgt tot door zon opgebrand. Twee kraaien wapperen nog OJ tegen wijde wolkenlucht, zwart 5 als vodden, een zwerm eksters wervelt, gespikkelde windhoos 2 op weg naar slaapplaats. Ze komen thuis. Hier ook leggen wij ons tot rust. Heimat is een stiltegebied in Zutendaal 01 (O C

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2019 | | pagina 36