BELOFTE Dinsdag 28 mei belde ik het particulier verzorgingstehuis waar de dichter Lou Vleugelhof al enkele jaren verbleef. Een recht streeks telefonisch contact met hem was niet mogelijk. Aan de dienstdoende verpleegster vroeg ik of ik hem kon spreken. "Nee, dat kan niet," antwoordde ze. "Meneer de Jonge is dood. Hij is afgelopen zaterdag gestorven." Maakt niet uit, geef hem toch maar even, schoot het door mijn hoofd, maar bleef geluk kig binnensmonds. Wrange humor als zelfbescherming. Na een paar algemene opmerkingen bedankte ik de vrouw voor haar informatie en verbrak de verbinding. Een stroom van zelfver wijten kwam op gang. Waarom had ik hem niet eerder gebeld? Waarom was ik hem niet op gaan zoeken in Almen? Waarom liet ik oude vriendschappen zo gemakkelijk verlopen? Begin vorig jaar had hij mij nog gebeld met een speciaal verzoek: "André, als ik de Eeuwige Jachtvelden van de Poëzie eindelijk bereikt heb, wil jij dan een stuk over mijn gedichten schrijven? Ik weet namelijk zeker dat ik het einde van dit jaar niet haal." Hij gaf aan hoe ongelukkig hij zich voelde op de plek waar hij verbleef. Ik stelde een paar vragen en probeerde me zijn situatie voor te stellen. Af en toe leek hij de controle over het gesprek kwijt te raken, maar hij was altijd al verstrooid geweest, reali seerde ik me. Ik nam me voor hem op te zoeken, maar mar keerde nooit een dag of een uur. Toeval bestaat niet. De avond voor het bewuste telefoontje had ik een groot interview in de PZC van zaterdag 27 januari 1990 met hem gelezen, afgenomen door Andreas Oosthoek. Literaire Zeeuwen onder elkaar. Ik had het artikel opzij gelegd - voor het grijpen - met de ooit gedane belofte in mijn achterhoofd. Ik was het knipsel tegengekomen, omdat ik bezig was om alles wat ik in ruim veertig jaar verzameld had een plaats te geven in Mijn moeder kwam van zangerig zand, mijn vader groeide op in vette klei, het werd een moeizaam spel van (om)buigen en (af)leren waarbij mijn moeder in het voordeel was: ze wist al vroeg dat mijn vader haar (iets te veel) op handen droeg

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2019 | | pagina 39