l^liÉÉÉËÈÉ^^ÉM»*^
PLASSEN OP HET GRAF
VAN KONING BORGES
0>
fi De Chileense schrijver Eduardo Labarca wekte in 2010 woede in
Argentinië met een foto waarop hij leek te urineren op het graf
van Jorge Luis Borges (1899-1986). Dat getuigde van 'een slechte
smaak' en was 'schennis', foeterde de Argentijnse minister van
0} cultuur Jorge Coscia, 'want je wint niets met urineren op een
E graftombe'. Maar volgens Labarca was het plassen op die tombe
gewoon een legitieme artistieke daad, die je het beste kon be-
grijpen door zijn boek The Enigma of Modules te lezen. Boven
dien deed hij maar alsof, want in werkelijkheid goot hij ge-
2 woon water uit een fles over het graftuintje.
0 'Ik ben niet iemand die zomaar rondgaat om op grafstenen te
E plassen,' vertelde de schrijver tegen de Guardian.l 'De omslag
van het boek hangt samen met de inhoud.' Labarca was ver
bannen onder het regiem van Pinochet en nam het Borges
kwalijk dat deze als oude, bijna blinde man de dictator ont
moette en verrukt over hem sprak in de tijd dat deze bezig was
met moorden. Maar volgens zijn biograaf Edwin Williamson
kwam hij tegen het einde van zijn leven hierover tot inzicht.2
Borges ligt begraven in Genève op het Cimetière de Plainpalais,
bijgenaamd Cimetière des Rois, graf nummer 735. Hoewel som
migen denken dat deze Begraafplaats van de Koningen zijn bij
naam dankt aan de beroemdheden die er liggen, is de naam af
komstig van het nabijgelegen schietterrein van de Compagnie de
TArquebuse waar elk jaar de titel koning wordt verleend aan de
beste schutter. Borges rust er tussen kunstenaars, professoren en
politici zoals Robert Musil, componist Frank MartinJean Piaget,
Calvijn, de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de
VN Sérgio Vieira de Mello, en Sofie, het drie maanden oude doch-
qq tertje van Dostojevski. Maar ook de prostituee en actievoerster
Grisélidis Réal heeft er een plek gekregen - op de begraafplaats
