LIPSTICK EN PEUKJES
<u
01
O)
Het was zo'n zwoele avond, waarop de loden hitte nog lang na
zonsondergang blijft nazinderen, en Henri snakte naar een fris
biertje op een terras. Hij repte zich naar de stationsbuurt, op
enkele minuten van zijn flatje, waar hij wel wat leuke adresjes
wist. Toen hij er arriveerde zag hij direct dat hij niet de enige
was die de lokroep van een drankje op een terras niet had kun
nen weerstaan.
Hij speurde de hele buurt af en slaakte een zucht van opluch
ting toen hij eindelijk een vrij tafeltje ontdekte. Hij ging snel
zitten en probeerde een van de obers te wenken, maar die had
den het begrijpelijk genoeg erg druk, en dus moest zijn bestel
ling wachten. Zijn tafeltje was nog niet eens afgeruimd. Er
stond nog een leeg kopje. Hij nam het voorzichtig op en be
keek het even. Slierten koffieresten en wat opgeklopt schuim
aan de rand. Iemand had hier een cappuccino gedronken. Aan
het kopje zat ook nog een veegje lipstick. Hier had dus een
vrouw gezeten.
Hij keek weer op, maar er was op dit moment geen ober te
bespeuren. Hij verlegde zijn aandacht dan maar weer naar zijn
tafeltje. Er stond ook nog een asbak, met enkele peukjes erin.
Zeven peukjes, om precies te zijn, en allemaal hetzelfde. Hij
boog zich even over de asbak en zag dat er ook aan de peukjes
lipstick zat, van dezelfde kleur als aan het kopje. Die vrouw had
hier dus ook zitten roken. Maar zeven sigaretten na elkaar? Had
ze hier dan zo lang gezeten, en nog wel alleen, want er stond
maar één enkel kopje? Misschien was ze zenuwachtig geweest?
Had ze zitten wachten op iemand die uiteindelijk niet opdaag
de?
Maar wacht even! Als dit nu eens geen meisje was dat zat te
wachten op een schobbejak van een date die het liet afweten,
maar een soort callgirl, vergeefs wachtend op een klant die tot
