I O c Niet haar droeg hij over de drempel maar koffers zij volgde. Nog vol van onderweg verbitterd puin weggeslagen verleden onbegonnen werk. ■■J Later een zondags tripje naar de duinen. Met zandhaat en bunkerliefde kwam ze thuis. Het schrikbeeld van geniepig zand in haar intiemste opening. Zich hullen in compact beton als binnenblijven niet genoeg was. Nooit voelde ze de kreek in haar buik C die akkers openbrak en lucht en wolken ontving. Nooit slik gezien op polderwegen onder dovend herfstlicht qj de ware rijkdom van de bietencampagne. O b Nooit nachten geproefd in tijden van oogst CO zwaaiende lichtbundels silhouetten van dorsmachines ig de geur van diesel en stro. Alleen ver weg gegrom van motoren door dichte ramen. Ja wilgenkatjes bracht hij mee gele brem kastanjetakken hij plukte bramen. IN IN U Die middag op de kop van de pier aan de voet van de spotterplaats wij - twee dichters in de luwte. De zon schoof gemoedelijk wolken opzij strooide schittertjes over het water de golven voerden een wabberend rimpelgesprek er werd overlegd. Een containerschip dat slaapverwekkend voortschoof m maakte plotseling vaart. Het leek of de Westerscheide zich niet langer groot hield hij zakte ineen op zijn zeven gemakken 2 ontblootte voor onze ogen een zandplaat. Een helikopter naderde met geluid van zangcicaden eronder bungelde een paard dat voorbarig loopbewegingen maakte. Teder werd het op de zandplaat gezet en met afstandsbediening van tuig ontdaan het strekte zijn hals en blafte. En alles vervat in klare tinten stripscherp omlijnd GQ het licht was goedgunstig Voorbijgangers liepen blind voorbij spotters deelden rustig verkeerde observaties. Terwijl de waterspiegel steeg het paard kopje onder ging Sals zeehond bovenkwam en kalmpjes wegzwom. 1-^ We begonnen een gesprek we bleven maar beginnen en kwamen eindelijk op gang. 0) O 01 O KK •Hi

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2020 | | pagina 14