UJ
Q
O
Dit is een ode aan de Hollandse Kant,
Anthriscus sylvestris, holle stengel bij uitstek
Mijn trein vloog vandaag door een maandag
in extase vanwege oorverdovend kruid
Het soberste wit op groene schermen
verbond bermen, sloten, akkers, dijken
Met longblaasjes, ogen, viaducten
en eindeloze, zwarte schaduwbanen
01
sj Zelfs de blauwe hemel kreeg te maken
met klimmend, gruizig fluitenkruid
.2 (Een plant die de dood zo overstemt
verdient de hoogste treden van het landschap)
nOI
<N|
Als je me kan volgen op mijn Sneuvelroute
schop dan niet tegen mijn hart of schedel
Ze hebben de regen door een fijne zeef gehaald
en ook het krijgsgeweld is verpulverd
De hemel een moeras van het goorste grijs
maar vormlozer en mysterieuzer is een hand aarde
Mijn laarzen die nooit opgeven, proberen met
zuigende seksgeluiden mijn einde uit te stellen
Onder een deken van klei legeren Staatse troepen
Mijn Spaanse verwekker verdronk hier in eigen bloed
Een generatie later vocht ik aan de verkeerde kant -
in mijn geval wapperen alle vaandels vals
Buitendijks in het geblindeerde huis sluit een zondag
zich wanhopig op: het verleden ramt er op de luiken
Officieel de Fortenroute die langs de Staats-Spaanse linies in
Vlaanderen loopt.