TAAL VER TAAL JOANNE LIMBURG wordt geridiculiseerd, uit een schedel drinkende Kelten en Ger manen worden gewogen en te licht bevonden tegenover de veel redelijker Grieken en Romeinen, de christelijke geschiede nis wordt belachelijk gemaakt, maar zich vragen stellen bij het magisch denken dat kenmerkend is voor de gebureaucratiseer de westerling die Greta Thunberg aanbidt? Niks van! Introspec tie mag dan een Voltaire niet misstaan hebben, een zichzelf respecterende eenentwintigste-eeuwer staart naar zijn navel en zeker niet in de spiegel! Gepalaver over 'theoretische kaders', 'van context voorziene duiding' en 'gekaderde informatie' bulldozeren elke authenti citeit kapot. Om 'mee' te zijn, om mee te tellen dient diegene die naar boven wil likken en naar onder wil trappen - en het ligt in de menselijke aard om net dié ambitie te koesteren - zich de regels van het eenentwintigste-eeuwse spel eigen te maken. Zelfstandig denken is daar voor alle duidelijkheid niet een van. Blindelings dertien-in-een-dozijn-cursussen nakakelen is dat wel. De prijs die dient betaald voor deze door slecht- en bijzienden gereguleerde samenlevingen is vrij hoog. Dwaasheid wordt voor verstandig versleten, dom voor slim, koud voor warm en ordinair voor hoogstaand. Het blind zijn voor de eigen tekort komingen, voor de tegenstrijdigheden, voor de absurditeit van de eigen inzichten: het vormt niet enkel een slag in het gezicht van Montaigne, maar evenzeer in dat van wat de menselijke rede wordt genoemd. Van geen hout pijlen weten maken is niet ontaard in een oorlog van allen tegen allen, wel in een oorlog van eenieder tegen zichzelf. Want de dood van het individu is uiteindelijk de dood van de samenleving. Een individu dat zichzelf niet meer (h)erkent bestaat, maar lééft niet. En zo kabbelt de ontvoogding van de mens, of van het mense lijk individu, voort op de golven van de geschiedenis. De schijnbare onmogelijkheid om die zo gegeerde bevrijding ooit te bereiken vormt de komisch-tragische drijfveer van zijn be staan. Inleiding en vertaling Kees Klok

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2020 | | pagina 36