Een blonde vrouw kondigde het programma aan. Ze had een
mager gezicht maar de broek van haar zwarte pak spande om
haar forse bovenbenen.
'Muziek, de eerste spreker haar nattige stem in de micro
foon, altijd hetzelfde soort vrouwen in die baantjes, dacht Erik,
'daarna kunt u de familie volgen naar de koffiekamer.'
Lieske, de oudste, nam als eerste het woord. Chronologisch
nam ze haar vaders leven door. Het huwelijk met mama was
goed. Ze haalde Eriks moeder aan, als haar beste vriendin: de
dagelijkse telefoontjes, wekelijkse koffieochtendjes als zus
sen. Toen zij er niet meer was
Ze waren belangrijk voor elkaar geweest, het was fijn dat nu
nog eens te horen. De man van Lieske deed ook een woordje en
daarna was er muziek en stond het gezelschap op. Hij was van
plan geweest de aula te verlaten zoals hij was gekomen. De
blonde vrouw in het zwarte pak stond achter hem met gesprei
de armen als een herder die zijn kudde opdrijft. Hij had zich
kunnen verontschuldigen maar hij liet zich gedwee meevoeren
richting koffiekamer. Toch stapte hij uit de voortgedreven hor
de en dook de toiletten in. Na zijn plas waste hij zijn handen
en liet het koude water extra lang over zijn polsen stromen.
Hij had best trek in koffie, het was inmiddels tegen elven. Om
zonder condoleren weg te gaan deed zijn bezoek ook een beetje
teniet, hoewel hij zijn naam en adres bij binnenkomst in een
boek had geschreven.
De rij was nog maar kort, er sloot ook niemand meer achter
hem aan. Lieske en haar man stonden als eerste opgesteld.
Even was er een schutterig moment. Een volwassen vrouw die
hij in jaren niet had gezien Lieske te noemen bezorgde hem
schroom maar het was hem al ontsnapt.
"Lieske," herhaalde Liesbeth, "hoor je dat, Bert," zei ze en ze
duwde haar onwillige man richting Erik. "Leuk, er is niemand
meer die me zo noemt. Jouw moeder en mijn hij was de
menterend, wist je dat?"
"Nee, sorry, we hadden misschien contact
"Ach, zo gaat datzei Lieske en Erik was blij dat hij geen hef
tige emoties bespeurde.
"Het was een mooie vriendschap tussen onze moeders."
"Zekers, zekers."
De man van Lieske kondigde aan een kop koffie te gaan halen
en Erik schoof op in de rij. Jongens en meisjes van net in de
twintig, casual gekleed. Een beetje lacherig werden er handen
geschud, ook hier gelukkig geen groot verdriet. De man met
het geverfde haar keek hem peinzend aan en Erik noemde niet
zijn naam maar de functie die hij hier vervulde: "Zoon van
Agnes." De kapper opende zijn gezicht nu hij de vreemdeling
kon plaatsen en schudde hem de hand met een bijbehorende
professionele glimlach.
Weer een groepje bijna volwassen kinderen en uit het aantal op
te maken hadden ze al aanhang. Als laatste in de nu uit elkaar
vallende opstelling schudde Erik Carla de hand. Haar haar zat
goed en ook haar make-up was vlekkeloos. Niet te veel, precies
goed, naturel. Wel had ze een diepe verticale fronsrimpel
tussen haar ogen, een scherpe vouw. Ook voor haar telden de
jaren maar ze was nog steeds een prachtige vrouw.
"Het was mooi, veel bloemen," zei Erik nadat hij haar gecon
doleerd had. Even leek ze niet te weten wie hij was maar ken
nelijk herkende ze iets in zijn stem en noemde zijn naam. Ze
zei dat ze het fijn vond dat hij de moeite genomen had om hier
vandaag te zijn. Kort viel er een stilte.
"Erg mooi het woordje van je zus voor je vader. Zijn werk voor
de belastingen was inderdaad heel belangrijk voor hem. En je
moeder en zo uitgebreid nog over de vriendschap met mijn
moeder."
"Ja, ja," zei Carla en even leek ze heel ver weg. Het was hem
niet duidelijk of het gesprek afgelopen was en voorzichtig deed
hij een kleine stap richting een tafel waarop een dienblad met
koffie, thee en een assortiment luxe koeken stond.
"Ik had zelf ook een woordje willen doen," zei ze ineens vrij
hard. Erik stapte een pas terug.
"Maar ja, ik wist niet zeker of het op prijs werd gesteld." Erik
schraapte zijn keel. Mompelde iets van: tuurlijk, natuurlijk
wel."
Nu leek ze ineens weg, ze stond er nog wel maar Erik zag aan
haar blik dat ze hem niet meer voor zich zag.
"A is voor Anja dat was je minnares. B is voor Bier daar dronk
je te veel van. C is voor Condoom die je uitwaste zodat je er
twee of drie keer mee kon doen en ik geboren werd. D is voor
Erik herinnerde zich zoiets. Er waren vaste grappen moppen,
n
