EEN OUD-VLAAMSCH LIEDEKEN
VAN
HOFFMANN VON FALLERSLEBEN.
DEN AAKDENBURGSCHEN TONGVAL OVERGEBRAGT
DOOR
G. P. Roos.
Ik moene kik altiit bluven oud.
Ik stoeng en keer in 't wilde bos
En rustten op et groene mos.
Da lachten ilik blommetje
Zoo lief in 't eldere zonnetje.
Eén nachtje maaren 't is gedaan
De riim doed al da* moois vergaan.
Toch komt de mooije meijetiit
Die 't allemalc weer verbliit
De veugeltjes ziingen in d' age
En vliegen zoo leutig omoog en omlage
En al de blommetjes schieten op
En elfen ulder kopjes op.
Ik wazzekik joenkzoo groen as en riis,
Noe binne kik oud en men ooft is a' griis.
't Is kouwe winter. Och wad en smerte
En nooit geen voorjaar meer in men erte
De meije maakt joenk de blaren van 't out
Ik moene kik altiit bluven oud.
