HISTORIE VAN OOSTBURG.
31
vestigd haddenweggaande ook meest naar En
geland.
Dat werken aan de dijken soms met de koorts
op het lijf, zal hun niet zeer aangestaan hebben.
Het gekste van al was, dat zij zoo nu en dan eens
terug kwamen kijken of er nog wat te halen was
en zelfs hier sterkten hadden. Dit zullen die vestin
gen zijn, waarvan Sandeiiüs spreekt, als hij meldt
van Engelsche versterkingen. Voorts was er nog
de heidensche Deen IJollo, die met zijne Noorman-
jjqu vreeselijk woelde en ook telkenreize dit land en
Walcheren afstroopte, tot dat hij ten laatste een
deel van Frankrijk innam hetgeen aan hem afge
staan werd, en sedert dien tijd den naam van Nor-
mandijë draagt. Daar liet hij zich doopenen
werd Christen. Intusschen liet hij hier een geheel
ontvolkt en verwoest gewest achter. In eene Latijn-
sche Chronijk staat, dat hij al het land aan de
Schelde en de Leije geplunderd had. Mijne toehoor
ders 1 dat was hier toen kwaad om te wonen en dat
duurde wel 50 jaren lang, van 830 tot 880.
Na dien tijd lezen wij niet, dat het Zeeuwsch ge
west weder eenen eigenen afzonderlijken graaf of
opperheer kreeg. Het zal hier ook een berooide
boel geweest zijn, en men zal niet begeerig geweest
zijnom er als bewindhebber geplaatst te wezen.
Doch op het laatst dier eeuw en in het begin der
volgende ontstonden er nieuwe graafschappen, die te
voren niet bekend waren; namelijk, dat van Vlaan
deren en van Holland. Men zegtdat het woord
Vlaanderen afkomt van Flanderhetgeen beteekent
