SINT NICOLA ASFEEST.
I]. i], o li fier.
MEDEGEDEELD DOOR
Als men op den weg van 't leven
Menig' voetstap heeft gezet,
Altijd niet met vasten tred
Somtijds spoorslags voortgedreven
Somtijds in het gaan belet
Als de doren van de struiken
Die op onzen weg ontluiken
Hoe ontweken of geweerd,
Pijnlijk onzen voet bezeert,
Dan is 't zalig weêr de dreven,
Eenmaal dartel doorgerend
In verbeelding langs te zweven
Met een' vreugd reeds lang ontwend.
Lang ontwend maar niet vergeten
Weelde en blijdschap eens bezeten,
Maar naar waarde eerst nu geschat
Zalig daarin weêr te keeren
En als mensch nog te waarderen
Wat men eens als kind bezat
