AAN
114
ST. NIKOLAASFEEST.
Die daar nog aan ons blijft denken
En ook 't kind in deez' geschenken
„Met zijn' liefde nog omzweeft!"
Kon het kind 't niet gansch bevatten,
't Eeuwig heilzóó groot van kracht
Ons door Jezus aangebragt,
Hoog toch leerde hij Hem schatten
Als Zijn Goddelijken vrind
Die omhoog hem nog bemint.
Zeker zou in later dagen
O gewis zijn leven lang
Van der englen schoonen zang
,,'t God heeft in den mensch behagen,"
Blij gevierd in zijne jeugd
Daaruit steeds met reine vreugd
Als een schoon akkoord weerklinken
Wat 't geheugen moog' ontzinken,
Als de tijd een sluijer plooit
Om de smarte die wij leden
't Schoonste tijdperk van 't verleden
Zijne jeugd, vergeet men nooit!
Een kenner zegt meuw beeldmevrouw
Is rijk en schoon en zeer getrouw
Gij zijt het echter nietmevrouw
Roos.
