EE MOFFESCHANS.
121
En van Westen cn van Oosten
In myn eenheyt comen troosten,
llondert Heeren acn my scliryven
Eer het jaer ten eynde gaet,
Die de kaerten wel bekyven
Daer ter Neus niet in en stoet:
Dat soo verre niet bekent
Isals hoer myn name sent
Hoe alleen ick hen geselen
üuyten d'oogh van elck eu een
Noch en werd' ick niet vergeten
Noch van groote noch van cleen.
Dach op dach comt my ter hant
Groot besouck van binnen lant,
En van buylen l'allerwegen
Die met brieven my bejegen:
D'een beantwoort myne vragen
D'ander stelt een vraghe voort.
D'een zal laccliend'ander claghen
Over 't geen hv siet en hoort.
D'eene sent mv dat hy heeft;
Om een ey een appel geeft;
D'ander doet my door svu geven
Alsoo lang in schande leven,
Tot ick eenmael heb gequeten
Op het beste dat ick can
Mynen pligt in uyt te meten.
Gift voor gift aen yder man.
Wij vernemen ook van hem, dat de buitenplaats,
welken den naam van Moufeschans of Mofeschans
voerde, oorspronkelijk eene schans of sterkte geweest
is, wanneer hij, pag. 192, zich aldus uitdrukt:
