22 KEUKEN DEK STAD AARDENBURG.
lichtkring der erkenning van de regtcn der vrotnv
in eene Christelijke maatschappij. Schandelijk toch
werden die regten in vroeger' tijd, in den tijd waar
van wij spreken, vertreden en miskend. „Een man,"
zoo luidt het, „mag al 't goed, dat hij of zijn wijf
„heeft, verbinden en bezwaren zonder hare toestem-
„ming en zonder haren dank maar haar lijf mag hij
niet verbinden in geenerlei manierenhoe dat men
„zegt, dat de vrouw is 's mans cateil (huisraad)23)."
De echtgenoote werd dus gelijk geschat met een stuk
huisraad, een stoel of tafel, en niets meer. Kan men
onder een Christenvolk wel grooter miskenning den
ken dan deze, van de regten eener gade en moeder?
Van haar, die door den wijzen Schepper den man
als eene hulpe ter zijde is geplaatstom met hem
het lief en het leed des levens te deelen, zijne vreugde
te verhoogenzijne smart te verzachten en de lief
derijke verzorgster te zijn van het kroost, waarmede
de Heer hun echt zegende? Wat de geloofbaar
heid der vrouwen bij het afleggen van getuigenis
der waarheid voor den regter aangingwaren er
slechts drie gevallenwaarin men haar getuigenis
aannam; d. i. wanneer het of verwonding gold, öf
manslag, of wanneer de zaak na bezetten tijd, na
de klokke was voorgevallenen wat een man zeide
op't getuigenis eener vrouw, daarop sloeg men in het
minst geen acht 24). Maar boven alle beschrijving
wreed is, wat wij in het hoofdstuk der wettelijke
waarheden, onder het opschrift; „Een man tegen
„zijn wijf" gemeld vinden. Zóó luidt het: „Een
man mach zijn wijf slaen ende steken upsniden
