158
buitenverblijf de Moffesclians aan dezen, en niet
aan petrus hondius toebehoorde:
en op eene andere plaats
Alleen in den aanvang van de „treve" (het
twaalfjarig bestand) woonde hondius, nog m het
leven van zijne nicht, waarschijnlijk met deze en
met dienstboden, voor korten tjjrl op zichzelven
PETRUS HON'DIUS
Ontfanekt dees cleene gave.
Die u wevt voorgestelt,
Die meest comt van n have,
En van u eighen velt.
'k En weet gheen heter kanse,
Dan u te hrynghen gans
Mijn heele Moufeschanse,
In uwe Moufeschans.
Sij isser uytghenomen,
En haeren naeme draeght,
Die van haer is gecomen
Oock naer haer oorspronck vraegt.
U wert hier niet ghegheven,
Dan van u evgen goet.
Uw Moufeschans verheven,
Den miinen spreken doet.
Selfs ben iek noch gehouwen
Te bliiven in u schuit,
Daer heel miin hoff gebouwen
Met 't uwe wert gevult: t
En dat ten langhen lesten
Ghij in miin hofken leest,
Hetgheen dat miinen besten
Den uwen is geweest. i «6
