itil meer in zijne onmiddellijke nabijheid, die hem wel het dierbaarste zal geweest zijn en die met hem niet alleen de genoegens der zamenleving te Neu zen deelde, maar ook eveneens en niet minder zijnen tijd in letterkundige en dichtlievende oefe ningen besteedde, namelijk daniel heinsius 6). 1857. 11 PETRUS HONDIUS £ust mijn vrient te gaen vermaecken Zijn gemoet in blijden praet: Alles sal ick hem doen smaecken, Daer zijn lust en heil naer staet. Alderhaude poësijen Can hij in mijn boucken zijen Van de neghen maegtgodinnen, Die den grooten heyns beminnen: Die hem lang' en vele jaeren Hebben trouwelick getouft Hier ter Neuzen, in 't vergaeren Van al 't gheen dat haer behouft. Alles wat der Grielcschen pracht Oyt te voorschijn heeft gebracht, Off te Romen is begonnen, Heeft den iieyns hier afgesponnen. Nimmermeer can ik mijn ooghen Uit mijn vensters uitwaerts slaen, Off mijn geest moet mij vertoogen TVaer dees Phcebus heeft gestaen; En geleid Het fondament Van sijti naem, alom bekent; Die om al de rest te weten, Dicht ter Neuzen heeft vergeten. Noch soo moet zij wel beroemen, En bekennen wel ter deegh, Dat haer niemant soude noemen Als den heyns en ick maer sweegh

Tijdschriftenbank Zeeland

Cadsandria | 1857 | | pagina 201