185
PETRUS HONDIUS
De lijsters onder dies, en sneppen hier gevangen,
Die kookt dan ons gezin, en eet ze met verlangen,
Ook wel een buitengas!; en ziet op deze wijs,
Zoo word een vriend onthaeld met ongekogte spijs.
6) Daniel heinsius, in 1581 te Gent geboren, ontving, met
zijne ouders te Ylissingen wonende, aldaar zijne eerste opleiding,
te gelijkertijd met p. hondius en onder de zelfde leermeesters.
Hij volbragt zijne studiën eerst te Franeker en daarna te Ley den,
waar hij, in eene vergadering van curatoren der hoogeschool, den
9dcn Mei 1602, toen nog student, de vergunning verkreeg om
openbare lessen in poësi te houden. Den llden Mei 1603 be
noemde men hem tot prof. extraord. poeseos en eerst in 1613
werd hij als gewoon hoogl eraar erkend. In 1618 was hij ge-
volmagligde van de staten op de synode. Wanneer en hoelang
is heinsius dan toch te Neuzen geweest? Bij gebrek aan de
noodige bescheiden is het mij niet mogelijk, dit met juistheid
te bepalen. Zeer zeker is dit volgens de aangehaalde dicht
regelen geweest, ten tijde dat hondius aldaar predikant was. Zie
verder heinsii, Meg. poëmat. orat. etc. te water Kerk en school
te Gent enz.
7) Opmerkelijk genoeg gebruikt hondius, alleen in gebeden of
toespraken tot God, het oud-dietsche dijne, dijdu voor uwe, gij
enz., zeker als teeken van eerbied.
8) Door le francq van berkhey {Natuurlijke hist, van
Holland, 3de deel, p. 1496) wordt, omtrent verschillende spijzen
en hare toebereiding, in het begin der 17de eeuw in Holland en
Zeeland gebruikelijk, verwezen naar de Moffeschans. Almede noemt
hij in zijne inleiding op het 1ste deel, hondius als kruidkundige.
9) Dat men ten jare 1741 en nog later, zelfs in 1757 mis
schien nog, enkele vreemde planten in den besloten tuin van de
Moffeschans hebbe aangetroffen, is te waarschijnlijker, nademaal
men die in vele bloemhoven, ja in de meeste, overal elders even
eens aantreft. Of men echter deze nog konde beschouwen als
overblijfsels van den vroegeren luister van hondius' tuin, is zeer
te betwijfelen, daar de vreemde bloemen en planten meestal
