dat het sieraad en de kroon dezer omstreken met
ruwe hand zoude worden afgebroken en opgeruimd,
en daarmede onvermijdelijk zoo menige belangrijke
en dierbare herinnering uit het geheugen en de
harten der ingezetenen zoude worden uitgewiseht;
gelijk alzoo tevens een der merkwaardigste en be
langrijkste gebouwen van Zeeland zoude verdwijnen.
Herhaalde pogingen werden aangewend, oin zoo
mogelijk dit treurig lot nog af te wenden. "Ver
scheidene ingezetenen wendden zich bij eerbiedige
adressen, deels afzonderlijk, deels vereenigd, tot den
koning, met de bede, dat het Z. M. mogt behagen,
het statige gebouw alsnog voor vernieling te bewaren.
Klets mogt baten. Het besluit der slooping
was onherroepelijk genomen bij de hoofd-adminis-
tratie van het kroondomein, en het eerste en oudste
gedenkteeken van de liefde van het nederlandsche
volk voor het huis van Oranje moest, helaasvallen
als het offer van geldelijke berekeningenOp
het oogenblik, waarin wij dit met diepen-weemoed
terneder schrijven, staat er nog slechts een-gering
gedeelte van het hoofdgebouw. Weldra zal het
werk der vernieling geheel volbragt zijn, en zal
ook het laatste spoor van het eeuwenheugend vor
stelijk Hof te Zande zijn uitgewiseht.
Sic transit gloria mundi!
Hontenisse, 1857.
226
HET HOF TE ZANDE.
