DE STERREX.
Drijft u de storm van 't leven
Tn 's werelds wild gedruisch,
Waar zorgen n omgeven
In hoofd en hart en huis,
Wil dan niet moedloos klagen,
Maar 't kruis blijmoedig dragen
Dat u de Vader gaf:
Eens legt ge 't neer aan 7t graf.
En scheurt de dood in 't ènde
Den tecdren liefdeband,
Oehl hoe ons pad ook wende
Het loopt naar 't Vaderland;
In de eeuwig groene hoven
Van T paradijs daarboven
Vereenigt ons de Heer!
Wat wil de liefde meer?
O sterren Gods, gij boden
Uit beter Vaderland,
Beschijnt mijn dierbre dooden,
Die slapen onder 't zand.
,i
En laat uw milde stralen
Toch op niijn grafterp dalen,
Waar }k eerlang slapen zal
Tot 't jongst bazuingeschal.
Vrij naar het hoogdüitsch.
