EENS PELGEIMS LIED. De wilde wolken jagen; Soms daalt de maan ten trans; Maar door die donk're vlagen Gloeit steeds haar milde glans. En wat mij 't harte griefde In 't aardsch beproevingsdal: Geloove hope liefde Blijft nog mijn troost mijn Al. Geloove, hope, liefde, Gij heldre sterrentrits, Blijft nog mijn hart ten zegen En mijn getrouwe gids. o Leidsman van hier hoven Al loeit de wilde orkaan, Moog' maar dat licht niet dooven, Of droevig ondergaan! Moog', als mijn moed gaat zinken Bij 't hamen van de smart, Dat licht in 't oosten blinken, En stralen in mijn hart.

Tijdschriftenbank Zeeland

Cadsandria | 1858 | | pagina 207