HERINNERINGEN.
19
Misschien was het doel der beweging bereikt; mis
schien zag de kolonel af van zijn voornemen, om verder
te trekken, wegens de verliezen, die hij reeds bij de man
schap had, of omdat hij vreesde te zullen in den rug
gevallen worden. (Zie hieromtrent de inlichtingen
van mr. j. Egberts risseeuw, als bijlage hier achter
geplaatst.)
Te Stroobrugge werd nu veel gedronken en veel aan
stuk geslagen; te Eede niet veel minder. De belgische
vlag mogt op den toren van Eede niet blijven, maar,
om die af te nemen, niQest de kerk open gebroken wor-
den; de kerksieraden bleven niet ongeschonden, maar
eenige officieren schoten hier tusschen beiden en be
letten grootere heiligschennis; onze kadzandsche wagen
menners zouden ook nog al hebben vergeten terug te
geven van hetgeen zij tot het vervoer en de verpleging van
de gekwetsten hadden geleend; maar de vrederegter
zorgde, zooveel mogelijk, dat zij er aan herinnerd werden.
Naauwelijks waren de nederlandsche troepen afgetrok
ken, of zes honderd man Belgen kwamen langs den
Zwanenweg en bezetten weder het dorp.
.Arm Eede in die dagen! Voor de Belgen warende
inwoners Hollanders, en de nederlandsche soldaten hiel
den hen voor Vlamingen. Twee zeer goed gezinde
jongelingen, die bij het vechten in eene schuur de
vlugt genomen hadden, werdendaar gevonden, voor
vijanden gehouden; zij werden gruwelijk mishandeld en
verwondeen notabel ingezeten liet zijn leven door het
moedwillig schot van een' onzer soldaten. En wie
zal het opsommenhoevelen, door angst- en schrik
