DEP. DEK MAAT. TOT NUT V. ALGEMEEN.
91
Met al den glans der praalvertooning,
Die mensch van menschen onderscheidt;
Daar worden alle stervelingen,
Uit hooger en uit lager kringen,
Dezelfde feestzaal ingeleid.
Wat zegt het, Vlissings eedle zonen!
Dat Middelburg mijn woonplaats is?
Gij strengelt bloemfestoen en kroonen
Ter schoonste feestgedachtenis,
Tot eer van nieuwenhuizens stichting
Die bron van ware volksverlichting,
Die zon, die hier haar milden glans
Keeds veertig jaren lang deed gloren
Verheft zich nu 't gejuich der koren
Bij feestmuziek en zegekrans.
O! laat mij mede een tuiltje vlechten
En menglen onder 't feestgebloemt;
En dat wij 'taan den schedel hechten
Van hem, wiens naam gansch Neêrland roemt!
Zij nieuwenhuizens dengd gehuldigd,
Wiens geest wij alles zijn verschuldigd
Wat onzen broederkring verblijdt,
En die zijn toorts, aan 't licht ontstoken
Uit Bethlems hemel doorgebroken,
Aan 'thcil van allen heeft gewijd.
