IN DEN POLDER.
105
of een tooneel in een engelsche havenstad, waar bijna
alle natiën der wereld hunne vertegenwoordigers vinden,
in 't geheugen. Uit den mond van den eenen hoort
gij t bevallig dialect van den Noordbrabander uit de
buurt van Ossendrecht, of van den half Zeeuw - half
Belg, die in Staats-Vlaanderen te huis behoort; een
ander galmt een liedje uit, dat stellig in een Londensche
achterbuurt of in de vlakten van Wallis, door de meesten
beter dan hier zal begrepen wordeneen derde wenscht
u een echt zeeuwsch g'naevend;" een vierde, blijkbaar
in betere dagen een schipper, verraadt zijne origine door
een sterk Eotterdamschen tongvalin één woord, wie
lust of behoefte gevoelde om eenigen tijd aan de studie
der vreemde talen en volkszeden te wijden en vooral
met het dialect en de eigenaardige spreekwijzen der
„country's" van drie verschillende koningrijken zich wou
bekend maken, 'k zou geen beter leerschool dan deze
hem kunnen aanwijzen, ten ware ik hem de verschillende
cantines wilde binnenleiden, waar de menigte zich vooral
tegen den avond opeenhoopt en waar bij drank en
spel het oorspronkelijk karakter der natiën dikwerf sterk
en geprononceerd zich openbaart. Eeeds de uithangborden
dier keeten hebben op zulk eene afgelegene plek
iets wat ons verrast. Verbeeldt u the duke of Wel
lington, the queen of England, la ville d' Anvers, the
London tavern," en daar vlak naast de echt hollandsche
„Nieuwe aanleg, Schippers welvaren, in den nieuwen
Polder, en t Belgisch in onze Lieve Vrouwe," of in
den Heiligen AntoniusVerraadt ook hier de land-