IN DEN POLDER. 105 of een tooneel in een engelsche havenstad, waar bijna alle natiën der wereld hunne vertegenwoordigers vinden, in 't geheugen. Uit den mond van den eenen hoort gij t bevallig dialect van den Noordbrabander uit de buurt van Ossendrecht, of van den half Zeeuw - half Belg, die in Staats-Vlaanderen te huis behoort; een ander galmt een liedje uit, dat stellig in een Londensche achterbuurt of in de vlakten van Wallis, door de meesten beter dan hier zal begrepen wordeneen derde wenscht u een echt zeeuwsch g'naevend;" een vierde, blijkbaar in betere dagen een schipper, verraadt zijne origine door een sterk Eotterdamschen tongvalin één woord, wie lust of behoefte gevoelde om eenigen tijd aan de studie der vreemde talen en volkszeden te wijden en vooral met het dialect en de eigenaardige spreekwijzen der „country's" van drie verschillende koningrijken zich wou bekend maken, 'k zou geen beter leerschool dan deze hem kunnen aanwijzen, ten ware ik hem de verschillende cantines wilde binnenleiden, waar de menigte zich vooral tegen den avond opeenhoopt en waar bij drank en spel het oorspronkelijk karakter der natiën dikwerf sterk en geprononceerd zich openbaart. Eeeds de uithangborden dier keeten hebben op zulk eene afgelegene plek iets wat ons verrast. Verbeeldt u the duke of Wel lington, the queen of England, la ville d' Anvers, the London tavern," en daar vlak naast de echt hollandsche „Nieuwe aanleg, Schippers welvaren, in den nieuwen Polder, en t Belgisch in onze Lieve Vrouwe," of in den Heiligen AntoniusVerraadt ook hier de land-

Tijdschriftenbank Zeeland

Cadsandria | 1859 | | pagina 155