DE OUDE SCHUEll
SIN NE - B E E L T
D£i! v« JK HWM! NIET WIE.
DOOR
Mr. PSUDEIIS VAN DTJYSE,
Wanneer'dat eenich oude schuer,
Met brokkelenden leemen muer,
Al de gebindten reede los,
Eu 't dakskeu overgroeit met mos,
Wier deure uu uiet meer en sluyt,
En waer de noorde-wint door fluyt,
In kleyner vlamme comt te staen,
Eu isser daer geen blusschen aen.
Er lielpt geen spoet, er helpt geen moet,
By desen lichter leyen gloet.
Er helpt geen kracht of macht van nat:
Ze is wech, heeft sy eens vuer gevat.
Nu, als een oude grijse kop
Met haestigeren herten-klop
