Jlfw*
26
enkele "vaar-traditie in de familie
bestaat moet om aan een zekere
drang naar vrijheid en ruimte te
kunnen voldoen" een oplossing
worden gezocht. De zoektocht naar
een klein zeilbootje eindigt op Tholen
in liefde op het eerste gezicht en de
aankoop van een plat houten
vissersschip de hengstherinnert
Cees zich.
Schip in blik.
Het ingeblikte schip blijkt een bizar
samenraapsel van oud en nieuw
Het heeft weliswaar een mast van de
oorspronkelijke lengte, maar de
zwaarden ontbreken. Er is een berg
vistuig aan boord en de authentieke
ovale drinkwatervaten zijn er ook
nog. Het schip wordt voortbewogen
door een 20 pk Kromhout
dieselmotor.
Met de bedoeling het schip in de
originele vissermansuitvoering te
restaureren slaan de Sitsens
gezamenlijk aan het werk. Cees
Sitsen vertelt:" Een zomervakantie
lang gingen wij het schip te lijf met
schepjes en caustic soda" want de
afgewerkte olie uit de motor is
jarenlang eenvoudig in het ruim
opgevangen. Dat blijkt een
uitstekende conserverende werking
te hebben gehad op het vlak, want
dat was nog het beste stuk van het
hele schip. Het boeisel werd kaal
gemaakt en zo blank mogelijk
gekrauwd. De denning werd
verwijderd en na de intensieve
schoonmaakbeurt kwamen wij tot de
verrassende ontdekking dat van de
spanten weinig of niets heel was.
Uit de bossen van de Wouwse
Plantage worden kromme eikebomen
aangekocht om nieuwe spanten te
maken".
Hulp wordt uiteindelijk ingeroepen
van een oude scheepstimmerman
Bart Kristelijn en soms van de werf
van Duivendijk.
Een jaar of drie wordt elke minuut
vrije tijd, de vakanties en weekeinden
in het schip gestoken".
Omdat zowel de familie Sitsen als
Bart Kristelijn katholiek zijn wordt
vooral het werken op zondagen
aan het schip op Tholen bestwel
een probleem".
"De dominee verscheen 's zondags
regelmatig met ouderlingen en al op
de dijk om vast te stellen of er soms
iemand van Tholen het lef had mee
te helpen. Bij Duivendijk mochten we
op den duur om die reden niet meer
komen en toen ook nog Bart Kristelijn
ziek werd was de maat vol".
"Als dat zo verder moet komen we
nooit meer aan varen toe" zeggen de
Sitsens tegen elkaar en ze besluiten
meer vaart achter de afbouw te
zetten. Zo raken ze verzeild bij
Meerman in Arnemuiden.
Daar worden nieuwe zwaarden
gemaakt en een laag teervilt moet de
oude huid beschermen voordat
daaroverheen, ter versteviging van
het boeisel, een laag hechthout
wordt aangebracht. En Klaar was
Kees!!".
27
Champignons
"Weer Verras!"
Hoe het de JAN KORNEEL
verder verging.
MACHI NI
I—TIMMERMAN ZONEN B.V.
Maten en schippers
Het bestuur van de SBH
Tien jaar genieten zij onbezorgd van varen
dat het een lieveJust is totdat, bij een
voorjaarsinspectie een komplete
champignonkwekerij in het schip wordt
aangetroffen".
Met z'n allen, uiteindelijk toch weer bij
Duivendijk om de tafel, kon men niet
anders dan vaststellen dat het schip zo rot
was als een mispel en dat goede raad heel
duur zou zijn" weet Cees nog.
In zeven maanden vervangt Duivendijk het
gehele boeisel, het berghout, het grootste
deel van het dek en verschillende spanten.
Het werk werd op zo voortreffelijke wijze
uitgevoerd dat in 1972 aan de Jan Korneel
de W.H. de Vos-prijs toegekend wordt. De
Stichting Ronde- en platbodem jachten
verleent deze wisselprijs, in de vorm van
een zilveren model van een Lemmeraak,
jaarlijks aan het meest verdienstelijk
gerestaureerde schip.
In I98I wordt de Jan Korneel "met bloedend
hartverkocht, nadat vader Jan is
overleden en de kosten voor het
onderhoud de familie te zwaar gaan
wegen. Cees Sitsen komt al in I983 tot de
konklusie dat hij zonder varen niet meer
kan leven en koopt bij Verras het casco
voor wat de stalen hoogaars "GEJAAGD
DOOR DE WIND" zal worden. Met hulp van
Remy en Michiel wordt dit nieuwe schip in
drie en een half jaar grotendeels door
hemzelf afgebouwd.
Het schip eerst nog enige tijd in bezit bij
het echtpaar Walter, komt uiteindelijk
terecht bij Rolf Bringman. In Stavenisse
doet het sympathieke Duitse echtpaar
Bringman er alles aan om "De Jan Korneel
boven water te houden De mast en een
deel van het dek zijn vernieuwd en nu
wordt er "heftig gespaard" om het
onderwaterschip te kunnen vervangen.
Zij zijn voornemens hun pollepel tot het
uiterste te verdedigen bij de Van LOON
HARDZEILDAG 1997.
Met dank aan Cees Sitsen voor een
"gouden" avond, de koffie, verhalen
gegevens en anekdoten en Rolf
Bringman voor inlichtingen en
enthousiaste reakties.
Mocht een oplettende lezer in dit
verhaal kunnen corrigeren, aanvull ngen
of verbeteringen kunnen aandragen
horen wij het graag.
Siloweg 1 tel 0118 611351 b.g.g. 0118 501719/501981
4338 PB Middelburg fax 0118 613309
Ook voor u is het mogelijk om als vrijwilliger op te stappen als maat of schipper
De vaarcommissie kan u hierover verder informeren 1
Voorzitter:
Klaas Tenwolde, Van Borseleiaan 1a 4351 NR Veere, 0118-501285
Vice Voorzitter
Wijnand van Gessel Langeweg 7, 4339 NA Nw.en St. Joosiand 0118-601677
Penningmeester
Hans Koie, Bogardstraat 3, 4331 BM Middelburg. 0118-642069
Sekretaris
•Siemco Louwerse Veersesingel 46, 4332 TB Middelburg, 0118-623928
Bestuursleden:
Hans Voskuil, Paiingstraat 614381 AE Vlissingen, 0118-414896
Gerrit Zomer, Marga Klompélaan 114385 JL Vlissingen, 0118-471324.
