fis eel lang geleje.
De van Duivendijkwerf in Bruinisse.
10
Jan Hendriksen
Dirk Meliszoon van Duivendijk heeft
er een mooi lijstje van gemaakt. Op
de werf in Bruinisse zijn zegge en
schrijve 13 houten schepen gebouwd.
9 vissermanhoogaarzen, 2 lemmer-
jachten en 2 hoogaarzen met opbouw
voor de visserijpolitie. Dat was in de
periode direct na de stichting van de
werf in 1893, want in 1908 werd het
laatste nieuwe schip over de dijk
getrokken. In die tijd werden alle
schepen gebouwd achter de dijk.
Zelfs voor reparatie moest een schip
de dijk over getrokken worden. Soms
duurde dat een hele dag.
Dirk van Duivendijk (geboren in 1931)
is van de vierde generatie van Duiven-
dijken, van de Bruinisse-"tak".
Hij is de enige in de familie die zich
erg interesseert voor de geschiedenis
van de werf in Bruinisse. Dirk is in
1969 voor zichzelf begonnen in de
jachtenbouw. Aan de haven van Bru
zette hij een groene loods neer. Inmid
dels is hij met pensioen.
Dirk zet de zaak op een rijtje: "Pieter
van Duivendijk, geboren in 1818 is de
voorvader van de Zeeuwse van Duiven-
dijkwerven in Tholen, Bruinisse, Zier-
ikzee en Willemstad. Zijn kleinzoon
heette ook weer Pieter en die stichtte in
1893 de werf in Bruinisse. Dat gebeur
de binnendijks op een plek waar voor
heen ook al een werf was, van van
Wezel. Het enige, zegt Dirk dat we
nog van mijn overgrootvader hebben, is
dit prachtige hoogaarsmodel, dat hij
eigenhandig maakte in 1893. Kijk, hier
onder de helmstok staat het jaartal. In
1908 nam zijn zoon Dirk, toen 23 jaar
oud de werf over, vader zag er geen gat
meer in. Dus die 13 houten schepen
zijn gebouwd door Pieter, later werkte
zoon Dirk natuurlijk ook al mee.
Vanaf 1908 tot 1953 dus 45 jaar lang
heeft deze Dirk de scepter gezwaaid,
maar toen was het allang volop bouwen
en repareren van ijzeren, geklonken
schepen. Na 1908 is men wel lang
doorgegaan met het inbouwen van
motoren in houten schepen en de repa
ratie ervan. Een zwager van Dirk,
Sander Schakel heeft jarenlang meege
werkt op de werf. Hij staat al op de
beroemde foto van 1905 waarop de Bru
42 schuin tegen de dijk staat. Op een
dag werd er een schip de helling opge
trokken. De masthout was er al uit.
Toen het schip omhoog werd gedraaid,
klapte de mast achterover en trof
Sander Schakel. Hij was op slag dood.
In 1908 werd de werf verplaatst naar
buitendijks. Er werd een loods
gebouwd op de plaats waar de werf nu
nog is. Bij de ramp van 1911 werd die
loods volledig vernield. De Meeuw,
een botter van de visserijpolitie ramde
er dwars doorheen. Dirk bouwde met
800 gulden uit het Rampenfonds het
bedrijf en de loods weer op.
11
weinig voor, want goed
hout was in de oorlog
natuurlijk een schaars
artikel. Dirk greep en
koevoet en zei; ik sla je
harstikke dood. De Duitse
soldaat verstond kennelijk
erg goed Zeeuws want hij
maakte dat hij wegkwam."
Dirk kreeg vier zoons, Piet,
Jan, Leen en Melis. Melis,
geboren in 1920 heeft op
den duur zijn drie broers
uitgekocht, de laatste in
1973. In 1985 nam hij op
zijn beurt afscheid en nu
runnen zijn twee zoons
Dirk en Leen de werf. Het
klinken van ijzeren nagels
laat staan het geklop van
hamers op hout zul je op
de werf niet meer horen.
Het gesis van electrisch
lassen des te meer.
Opa Dirk
Kleinzoon Dirk vertelt een paar anekdotes
over zijn opa.
"Hij was een driftig man. In de oorlog werd
het scheepsmodel waar we het net over
hadden uit 1893 gestolen door de Duitsers.
Die gaven het weer weg aan een boerenzoon,
maar Dirk wist de bewuste boerderij op te
sporen. De boerin weigerde het model terug
te geven. O, zei Dirk, dan steek ik de boer
derij in brand. Toen kreeg hij zijn scheepje
erg snel terug.
In 1944 kwam er een Duitser op de werf om
hout te "vorderen". Daar voelde Dirk erg
seepstimmerweif te Jtrufnisse
De werf
omstreeks
1920 (Zeeuws
Documentatie
Centrum).
Pieter van Duivendijk, stichter van de werf
Hier gingen de gesprekken altijd over de visserij en de houten schepen
CONSENT NR. 14, VOORJAAR 1999
Dirk van Duivendijk uit 1885
Dirk bij het model van 1893
CONSENT NR. 14, VOORJAAR 1999
