18
zojuist een restauratie afrondde van de
Volendammer Garnkwak en de hengst
"Jan Korneel".
Een groot deel van de benodigde voor
raad gezaagd eiken was al beschikbaar
vanwege de geplande restauratie van de
hengst TH 49, dus in principe konden
we vrij snel van start.
Vanwege de eisen van de subsidievers
trekker moesten er een nauwkeurige
planning en begroting worden over
legd. Ieder die wel eens een nieuw huis
heeft laten bouwen, weet hoe tijdsplan
ning en kostenplaatje uit de hand
kunnen lopen. Bij de restauratie van en
houten schip is dit pas echt een serieuze
bedreiging.
November 1999
Samen met de twee scheepsbouwers
sluiten Peter Hamer en Gerrit Zomer
zich twee dagen op. De hele klus wordt
van voor tot achter en van binnen naar
buiten doorgesproken. Elk detail wordt
'uitgekleed' en zo goed mogelijk
vertaald in manuren en materiaal
kosten. In dezelfde tijd gaan andere
bestuursleden aan de slag om de
subsidie-aanvraag bij elkaar te dichten.
Ook de 12 vrijwilligers die zich al
enkele jaren hebben ingespannen om de
Alcyon boven water te tillen, steevast
het Alcyon-team genoemd, gaan aan
het werk. In drie dagen ligt er een
volledige aanvraag, kompleet met
gedetailleerde begroting. Gesprekken
met scheepswerf De Schelde leveren
als resultaat dat we voor de duur van de
restauratie de beschikking
krijgen over de voormalige
timmerfabriek: een historisch
pand aan de dokhaven van
Vlissingen, de eerste betonske-
letbouw fabriekshal van Neder
land! Een schitterende locatie,
vanwege de imposante ruimte
en het bijzondere licht op elke
plaats in de hal!
Aan de slag!!
De Alcyon wordt uit de
mottenballen gehaald en naar
Vlissingen gesleept.
1 december 1999. De Alcyon
gaat uit het water en wordt
midden in de hal geparkeerd.
3 december, het restauratie
plan wordt goedgekeurd door
de Eurregio Scheldemonden,
waarmee de toezegging van de
subsidie binnen is
Nu komt de trein echt in bewe
ging: contracten met leveran
ciers (alles waterdicht en in drievoud,
vanwege de subsidie-eisen!) worden
afgesloten. De houtvoorraad gaat op
transport van Harlingen naar Vliss
ingen. De lege fabriekshal wordt door
de zeer enthousiaste vrijwilligers omge
toverd tot een heuse scheepswerf.
Gereedschappen en machines worden
aangeschaft en geïnstalleerd. De eigen
organisatie wordt opgelijnd om tijdens
het hele proces te kunnen voldoen aan
de eisen van de Eurregio: maandelijks
zal er van de voortgang gerapporteerd
dienen te worden. Voor alle aankopen
en werkafspraken worden procedures
ontworpen. Voor de bewaking van de
kosten en de voortgang stelt Peter
Hamer zich beschikbaar als project
leider. Om de inzet van de vrijwilligers
in goede banen te leiden werpt Harm
Boerma (nooit boos te krijgen) zich op
als teamleider.
Januari 2000. Co Ruissen ontpopt zich
als een ware scheepstekenaar. Het schip
wordt in zijn huidige, doorgezakte,
vorm volledig opgemeten en in teke
ning gezet. Allerlei details worden
uitgeschetst en op de foto vastgelegd.
Inmiddels is er ook een promotieteam
gevormd, onder leiding van Corrie
Koster. Zij zal vorm geven aan een plan
om zoveel mogelijk bezoekers te
ontvangen en voor te lichten. In
dezelfde fabriekshal wordt een heus
informatie-paviljoen gebouwd, waar
door middel van video- en powerpoint-
presentaties het verhaal van de stichting
en van de restauratie kan worden uitge
dragen. In een van de wanden wordt
een levensgrote vitrine opgenomen,
waarvoor de bekende scheepsbouwer
Remy Verras een van zijn hoogaarsmo
dellen beschikbaar stelt. De wanden
worden aangekleed met info-panelen en
Theo Kloet zet tien scheepsbanken in
elkaar. Aan de buitenkant van het
paviljoen wordt een oude scheepswerk-
19
plaats ingericht. Deze wordt meteen
door Theo geannexeerd die hier het
nieuwe roer maakt.
Het Alcyon-team gaat aan de slag met
de voorbereidende werkzaamheden.
Alvorens echt te kunnen restaureren
moet het schip eerst in de oorspronke
lijke vorm worden teruggebracht. Een
bijna onmogelijke klus, omdat er geen
oude tekeningen en totaal geen oude
foto's beschikbaar zijn. Verschillen
van inzicht en eindeloze discussies zijn
het gevolg. Terwijl het schip zoveel
mogelijk wordt ontmanteld (alleen de
kale romp blijft over!), wordt er zoveel
mogelijk documentatie opgeduikeld uit
de archieven. Op dat moment is er nog
geen zekerheid over de oorspronkelijke
bouwer van de Alcyon. Aangezien de
meeste aanwijzingen toch wel richting
Meerman gaan worden foto's van
andere Meerman-schepen en gegevens
uit de oude werfboeken met elkaar
vergeleken. Dat de oude zeeg er met
voorgaande reparaties volledig is
'uitgetimmerd' is duidelijk, maar
hoeveel zeeg heeft er oorspronkelijk
wel ingezeten? Zelfs het vlak vertoont
nu een katterug, maar was het
oorspronkelijk recht, of was het hol
gezet? Met een grote hoeveelheid trek-
stangen en dommekrachten gaan we
aan de slag en het resultaat is een
2001
Cees Droste werkt aan de Alcyon
CONSENT NR. 17, VOORJAAR 2001
Een echte scheepswerf, sfeerfoto van het najaar 2000
Maart 2001, de kajuit is geplaatst
CONSENT NR. 17, VOORJAAR 2001
